ၾကားဖူးနား၀ အပုိင္း (၂) မေကာင္း ေက်ာင္းပို႔

အပိုင္း (၂)အေနနဲ႔ ျမန္မာ့စကားမွာ အသံုးမ်ားတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းပါ။

"မေကာင္း ေက်ာင္းပို႔" ဆိုတဲ့ စကားေလးျဖစ္ပါတယ္။



အရင္ဆံုး ကေလးငယ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းေလးကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘာျပဳလဲဆိုေတာ့ ဒီစကားေလးနဲ႔ ပတ္သက္ေနလို႔ပါပဲ။ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ မိဘမ်ားရဲ႕ အခန္းခ႑ဟာ အလြန္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။ မိဘတိုင္း မိမိတို႔ရဲ႕ ကေလးမ်ားကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့တဲ့ သူေတြပါ။

ေကာင္းစားတာျမင္ခ်င္တယ္၊ ပညာတတ္တာ၊ လိမ္မာတာ၊ ယဥ္ေက်းတာကို ျမင္လို တဲ့ သူေတြခ်ည္းဆိုတာေတာ့ မမွားႏိုင္ပါဘူး။




ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္က အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးဆိုတာ အားလံုးအသိပါ။ သူ႔မွာ သားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ေမာင္ကာဠဆို ေခၚပါသတဲ့။ ကေလးတို႔ထံုးစံ ကစားနဲ႔ အစားကိုပဲ မက္ေမာတတ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ဘာသာေရးဆိုတာ သူ႔အတြက္က အဓိက မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါကို သူေဌးႀကီးက သားငယ္ေလး ဘာသာအဆံုးအမ ရေစခ်ုင္တယ္။ လိမ္မာေစခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးကသားကို ဘုရားေက်ာင္းသြားၿပီး တရားနာပါ။ အသျပာ(ေငြ)တစ္ေထာင္

ေပးမယ္လို႔ ေမာင္ကာဠကို ေျပာလိုက္တယ္။ ေငြလိုခ်င္ေတာ့ ေက်ာင္ကိုသြား ေဒါင့္တစ္ေနရာ မွာ အိပ္ၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္လာတယ္။ သူေဌးႀကီးကလည္း အေရးတယူနဲ႔ "ဥပုသ္သည္ေလးျပန္ လာၿပီ..စားစရာ ယူခဲ့ၾက" ဆိုၿပီးတေလးတစား ေျပာဆို္တယ္။ ေမာင္ကာဠကလည္း ေငြေပးမွ စားမယ္ဆိုလို႔ ေငြကို အရင္ေပးရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔..........

တစ္ရက္...

ႏွစ္ရက္.....

...................

..........................

ေနာက္ေတာ့ သူေဌးႀကီးက တမ်ဳိးေျပာလာတယ္။

ခ်စ္သား ေက်ာင္းကိုသြားပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာတဲ့ တရားေလးကို ဂါထာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ျဖစ္ နာယူမွတ္သားခဲ့ပါ။ အိမ္ေရာက္လို႔ ျပန္ေျပာျပႏိုင္ရင္ ေငြတစ္ေထာင္ေပးမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ တယ္။ ဒါန႔ဲေက်ာင္းသြား၊ ခါတိုင္းလို မအိပ္ေတာ့ဘဲ တရားေတာ္ကို မွတ္မိေအာင္ နာတယ္၊ နာလိုက္၊ မွတ္လိုက္၊ ေမ့သြားလိုက္။ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မွတ္ရင္းမွတ္ရင္း တရားနာလိုက္တာ တရားဆံုးသြားတယ္၊ ဂါထာလည္း ရလုိက္တယ္ေလ။ အိမ္ေရာက္ၿပီး တရားကို ျပန္ေျပာႏိုင္လို႔ ေငြတစ္ေထာင္ေပးတာေတာင္ မယူေတာ့ဘူး။ ေမာင္ကာဠေလးလည္း ရတနာသံုးပါးနဲ႔ ရင္းႏွီးခင္မင္ၿပီး လိမ္မာသြားတယ္။

(ေတြ႔ႀကံဳဖူးခဲ့တဲ့ တခ်ဳိ႕ေသာ မိဘေတြနဲ႔ အေတာ္ေလး ကြဲျပားတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ကေလးေတြကို မညာဘူး၊ ေပးမယ္ဆုိတဲ့ ကတိ အတိုင္း ေပးခဲ့တာကို ေတြ႔ရတယ္။ ဒါက child psychology အရ အင္မတန္ကို အေရးႀကီးပါတယ္)။



ေနာက္တစ္ေယာက္က ဖခင္ကိုသတ္ၿပီး နန္းလုခဲ့တဲ့ အဇာတသတ္မင္းသားေလး၊ ဖခင္ကို သတ္မယ့္ကေလးလို႔ မေမြးခင္ထဲက ႀကိဳသိခဲ့ၾကတယ္။ ေမြးလာတဲ့ေနာက္လည္း ဖခင္လုပ္တဲ့ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးက သားေတာ္ေလးကို ခ်စ္ခဲ့တာအျပင္၊ လိမ္မာေရးျခားရွိေအာင္ လုပ္ေပးတာ အထူးမေတြ႔ရဘူး။ ေနာက္ဆံုး ေဒ၀ဒတ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဖခင္ကို သတ္မိတဲ့အျပစ္ႀကီး က်ဴးလြန္ခဲ့ ရတယ္။

************************************************************************

ႏိႈင္းယွဥ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ လိုရင္းပဲ ေျပာပါ့မယ္။ ဖခင္ႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ရင္းႏွီး သူေတြ၊ ေသာတာပန္ေတြလို႔ မွတ္သားဖူး ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားေတြကို ျပဳျပင္ေပးတဲ့ေနရာမွာအေတာ္ေလး ကြာျခားတာေတြ႔ရတယ္။

ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးကို အျပစ္ေျပာေနတာ မဟုတ္ ပါဘူး။

" ဒါက အဇာသတ္ရဲ႕ ကံတရားေပါ့ကြာ၊ ဘုရားရွင္ေတာင္မွ မကာကြယ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာ၊ ျဖစ္ဖို႔ရွိလို႔ ျဖစ္သြားတာေနမွာပါ"

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးရင္း သူတို႔ရဲ႕ ေကာက္ခ်က္ခ်တဲ့ စကားပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားရွင္ထံေရာက္သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးကေတာ့ ........

စာေရးသူရင္မွာ ယခုတိုင္ မရဲတရဲ ရွိေနဆဲပါ။

ဘာသာေရးဘက္က ေတြးမိတဲ့ အေတြးတစ္ခုပါ

************************************************************************

ေနာက္ ျမန္မာ့ရာသမုိင္းကို ၾကည့္ရင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရွးျမန္မာေတြဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး

ေက်ာင္းမ်ားန႔ဲ မကင္းခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘုရင္မွစ လက္လုပ္လက္စားအထိ ဘုန္းႀကီး

ေက်ာင္းထြက္ေတြပါ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွစတင္ၿပီး ဘာသာေရး ပညာေရးေတြကို ေလ့လာသင္ ၾကားခဲ့ၾကတာပါ။ "မင္းတုန္းမင္းႏွင့္ ငါးေျခာက္ျပား"ျဖစ္ရပ္ပါ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ....

"ငါးေျခာက္ျပားေလးမွ မထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ တိုင္းျပည္ကို ဘယ္လို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ပါမလဲ" ဆိုတဲ့ စကားေလးဟာလည္း မွတ္သားစရာပါ။ ဘုရင္သား၊ သူေဌးသားစသည့္ ကေလးမ်ားကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းလႊတ္ၿပီး စာေပသင္ၾကားခဲ့ေစပါတယ္။ ဘုရင္ သူေဌးစသူေတြဟာ စာသင္ျပႏိုင္သူေတြကို နန္းေတာ္ေခၚၿပီး၊ အိမ္ေခၚၿပီး (ယခုေခတ္ တတ္ႏိုင္သူမ်ား ဆရာကိုေခၚ ၿပီး ၀ိုင္းက်ဴရွင္သင္သလို) ဆရာငွါးသင္မယ္ဆိုရင္ မျဖစ္ႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ေက်ာင္းကို ပို႔ခဲ့သလဲ။ အဓိကေတာ့ ဘုရင့္သား၊ သူေဌးသားဆိုတဲ့ မာနအစြဲေတြကို စြန္႔ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ေနရာမွာဆိုရင္ အလိုလိုက္ခံ သားသမီးဆိုတာ ဆိုးမွာ ႏြ႔ဲမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာဆိုေတာ့ တေျပးညီ၊ တပံုတည္းဆိုေတာ့ ပံုစံတက်၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔သြားၾကပါတယ္။ လိမ္မာသြားပါတယ္။

ဒါကေတာ့ ျမန္မာ့သမိုင္းအျမင္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီးျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေတြးေခၚယူဆခ်က္ပါ။


************************************************************************

ယခုေခတ္အေနနဲ႔ကေတာ့ စာေရးသူ နီးစပ္ရာ စကၤာပူႏိုင္ငံကို သာဓကျပဳခ်င္ပါတယ္။ စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာမ်ား စီးပြားေရး ပညာေရးမွာ ျပည့္စံုမႈ ရွိၾကေပမဲ့ လိုအပ္ေနတာ၊ သူတို႔ စိုးရိမ္ေနတာကေတာ့ သား/သမီးမ်ားရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သိမ္ေမြ႔မႈပါ။ စကၤာပူႏိုင္ငံမွာေန၊ ေက်ာင္း တက္ေနၾကတဲ့ ကေလးငယ္မ်ားဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ႔ အေတာ္ေလးကို ကင္းကြာေနတာကို ေတြ႔ၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕မိဘမ်ားဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏွစ္စဥ္ျပန္ၿပီး ကေလးငယ္မ်ားကို ျမန္မာ့ဓေလ့၊ အေငြ႔သက္ေတြကို ကေလးငယ္မ်ားသိေအာင္ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ စကၤာပူရွိ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားသို႔ပို႔ၿပီး ဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈကို နားလည္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးေနတာကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ အျခားႏိုင္ငံေရာက္ မိဘမ်ား လည္း အထက္ပါအတိုင္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကတာကို ႏိုင္ငံတကာရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းဖြင့္တဲ့ သတင္းေတြက အထင္ရွားပါ။

ဒါက မ်က္ေမွာက္ေခတ္ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

************************************************************************

စာရွည္သြားၿပီမို႔ ဆိုလိုရင္းကိုု နိဂံုးခ်ဳပ္ေျပာပါမယ့္၊

ဆိုေတာ့ကာ မေကာင္းေက်ာင္းပို႔ဆိုတာ မိမိတို႔မွာရွိတဲ့ မေကာင္းေတာ့တဲ့၊ သံုးလို႔မရေတာ့တဲ့ အပ်က္အစီး ပစၥည္းေတြကို ေက်ာင္းသို႔ပို႔လိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူကမွလဲ မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ရာ အေဟာင္းအဆုတ္(မေကာင္းတာေတြကို) ေက်ာင္းပို႔ပစ္ျခင္းကို ျပဳလုပ္မယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။

မိမိတို႔ ကေလးငယ္မ်ား ကေလးသဘာ၀ မေကာင္းတဲ့၊ မယဥ္ေက်းေသးတဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြ

ေကာင္းလာေအာင္၊ ယဥ္ေက်းလာေအာင္၊ ေက်ာင္းကိုပို႔ေပးျခင္းကစခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ကစတင္ၿပီး တင္စားေျပာျခင္းျဖစ္္ပါ တယ္။ (တခ်ဳိ႕လူႀကီးေတြလည္း ပါေကာင္းပါႏိုင္ပါတယ္)။

ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ ႀကီသူကို ရိုေသစတဲ့ အဆံုးအမမ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာ အဆံုးအမေတြကို အရင္းခံထားလို႔ပါ။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမွာ ဗုဒၶဘာသာက အဆံုးမေတြကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရင္ ေလးပံုတစ္ပံုေတာင္

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈစစ္စစ္ က်န္ပါေတာ့မလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ"........

ဆိုတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားကလည္း ရင္ထဲအမွတ္တရပါ။



************************************************************************





အပိုင္း(၁)ကို မထင္မွတ္ပဲ အားေပးသူမ်ားတာကို ေတြ႔ရလို႔ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမိရတယ္။ အားေပးသူေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီေနရာကေနပဲ ေျပာပရေစ။ တကၠသိုလ္ စာသင္ခန္းအတြင္း ဆရာမ်ားေျပာၾကားခ်က္၊ စာဖတ္ရာမွ ေတြ႔ရွိခ်က္၊ လူႀကီးသူမမ်ား

ေျပာၾကားခ်က္တို႔ကို မွတ္မွတ္ထင္ ထင္နဲ႔ ျပန္လည္ေ၀မွ် တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အျမင္မတူတာမ်ားရွိပါက လြတ္လပ္စြာ သေဘာ ထားကြဲလဲြႏိုင္၊ ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္။

စာရွည္သြားရင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ.... စာဖတ္သူေတြကိုလည္း အားနာပါရဲ႕။

ရြာသားေလး.........