မက္လံုးျဖင့္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးငယ္
မ်ားကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ရွိ အမ်ိဳးသား
မ်ားႏွင့္ လက္ထပ္ရန္ ပြဲစားမ်ား အတင့္
ရဲစြာ စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းမႈမ်ား ရွိလာေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး ဗဟိုအဖြဲ႔မွ ဒု-ရဲမႉးႀကီးညြန္႔လိႈင္ က ေျပာသည္။
လက္ထပ္ၿပီး ကေလး တေယာက္ ေမြးေပးပါက ယင္းေငြ က်ပ္သိန္း ၃ဝ ရရွိႏိုင္မည္ဟု ပြဲစားမ်ားက ေျပာဆို သိမ္းသြင္းေခၚေဆာင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“ကေလးေမြးၿပီး သြားရင္ေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ျပန္လာလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ေပၚေပၚတင္တင္ စည္း႐ုံးမႈေတြ ျပဳလုပ္လာၾက တယ္။ အဲဒါကို သေဘာတူလို႔ လိုက္သြားၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိၾကတယ္။ အဲဒီကိစၥရပ္က ေစ်းကြက္ တခုလို ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ဒု-ရဲမႉးၾကီးညြန္႔လိႈင္ က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လက္ရွိျဖစ္ပြားေနသည့္ လူကုန္ကူးမႈမ်ား၏ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ဦးတည္ကာ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ဦးတည္ေနၿပီး ၆ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ပို႔ေဆာင္ခံေနရေၾကာင္း အဆိုပါအဖြဲ႔မွ ထုတ္ျပန္ထားသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူးမႈသည္ အဓမၼ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ရန္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားအား ေရာင္းဝယ္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူးမႈမွာ တိုက္႐ိုက္ လူကုန္ကူးျခင္းထက္ တရားမဝင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရာမွ တဆင့္ လိင္မႈဆိုင္ရာ
ေခါင္းပံုျဖတ္မႈအတြက္ နည္းမ်ိဴးစံု လူကုန္ကူးခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔လည္း တိုက္႐ိုက္ လူကုန္ကူးျခင္း ထက္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွတဆင့္ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းကာ ျပည့္တန္ဆာျပဳျခင္းႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားအား အဓမၼ
ေတာင္းရမ္းေစခိုင္းမႈမ်ား ျဖစ္သည္။
“တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေက်းလက္ေတြမွာ ရွိၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကတာေတြ မ်ားလာတဲ့ အတြက္ အမ်ိဳးသားနဲ႔အမ်ိဳးသမီး လူဦးေရ ကြာဟခ်က္က ျမင့္လာပါတယ္။ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ အမ်ဳိးသမီး ရွားပါးမႈေတြ ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မိန္းမ ေတာင္းယူ လက္ထပ္ရတဲ့ စရိတ္ ျမင့္လာတဲ့အတြက္ အခုလို တဖက္ႏိုင္ငံ(ျမန္မာ)မွ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြကို ဝယ္ယူဖို႔ ပြဲစားေတြကတဆင့္ လူကုန္ကူးမႈေတြ ေပၚေပါက္ လာၾကတာပါ” ဟု ဒုရဲမႉးၾကီးညြန္႔လိႈင္ က ရွင္းျပသည္။
ထိုသို႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူးခံရမႈ ကာကြယ္တားဆီးေရး ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ တဖက္ႏိုင္ငံ၌ ဥပေဒ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားခ်က္မရွိ၍ အခက္အခဲ ၾကံဳရေၾကာင္းလည္း “လက္ရွိအခ်ိန္အထိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ဦးတည္တဲ့ လူကုန္ကူးမႈ အေရအတြက္က သိသိသာသာ က်ဆင္းမႈ မရွိေသးဘူး။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာက လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးႏွိမ္နင္းတဲ့ ဥပေဒ မရွိေသးတာေၾကာင့္ ႏွစ္ႏို္င္ငံ နားလည္မႈစာခၽြန္လႊာ ေရးထိုးၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနရတယ္” ဟု ဒုရဲမႉးၾကီးညြန္႔လိႈင္ က ရွင္းျပသည္။
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ လူကုန္ကူးခံရမႈ အနည္းဆံုး ၁၃၆ မႈ ရွိခဲ့ရာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ဦးတည္သည့္အမႈမွာ ၉၄ မႈ၊ ျပည္တြင္း၌ ျဖစ္ပြားသည့္အမႈ ၂၃ မႈႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ဦးတည္သည့္အမႈ ၁၉ မႈ ရွိခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတဝွန္းရွိ လူကုန္ကူးခံရသူ အေရအတြက္မွာလည္း အနည္းဆံုး ၂၃၄ ဦး ရွိခဲ့ရာတြင္ ရန္ကုန္တိုင္းမွ ၆၃ ဦး၊ ရွမ္းျပည္နယ္
ေျမာက္ပိုင္းမွ ၄၁ ဦး၊ မႏၲေလးတိုင္းမွ ၃၆ ဦး၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ၂၆ ဦး၊ ပဲခူးတိုင္းမွ ၂၅ ဦး၊ ဧရာဝတီတိုင္းမွ ၁၇ ဦး၊ ကရင္ျပည္နယ္မွ ၁၆ ဦးႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္မွ ၁ဝ ဦး ပါဝင္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး ဥပေဒကို ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔က ျပ႒ာန္း ခဲ့သည္။
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူကုန္ကူးခံရသူမ်ား၏ ေလးပံုတစ္ပံုနီးပါး (၂၃ ရာခိုင္ႏႈန္း) သည္ ကေလး သူငယ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး ဗဟုိအဖြဲ႔၏ ႏွစ္ပတ္လည္ အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။
ထိုႏွစ္အတြင္း လူကုန္ကူးခံရသူ ၂၆၅ ဦး ကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ၎တို႔အနက္ ၆၁ ဦးမွာ အရြယ္ မေရာက္ေသးေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားျဖစ္သည္။ထို ကေလးသူငယ္ ၆၁ ဦးအနက္ ၅၂ ဦးမွာ မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
လူကုန္ကူးမႈမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပြားၿပီး တရားခံမ်ားကို ရန္ကုန္တိုင္းမွ အမ်ားဆံုး ဖမ္းဆီးရမိေၾကာင္း အဆိုပါ အစီရင္ခံစာတြင္ ေတြ႔ရသည္။
လူကုန္ကူးခံရသူ စုစုေပါင္း၏ ၈၃ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အမ်ားဆံုး အေၾကာင္းအရင္းမွာ အဓမၼ လက္ထပ္ထိမ္းျမားေပးရန္ျဖစ္ကာ ဒုတိယအမ်ားဆံုးမွာ ျပည့္တန္ဆာ အျဖစ္ခိုင္းေစရန္ ျဖစ္သည္ဟု ထိုအဖြဲ႔၏ စာရင္းဇယားမ်ားအရ သိရွိရသည္။
ကမၻာတဝွမ္းတြင္မူ ႏွစ္စဥ္ ကေလးသူငယ္ ၁၂ သန္းခန္႔ လူကုန္ကူးခံေနရၿပီး လူကုန္ကူးျခင္းမွာ ေဒၚလာဘီလ်ံမ်ားစြာ အက်ိဳးအျမတ္ရရွိေနသည့္ ရာဇဝတ္မႈ လုပ္ငန္းျဖစ္ေၾကာင္း UNICEF က ထုတ္ျပန္ထားသည္။
(မဇၥ်ိမ)
0 comments:
Post a Comment