တဖ်တ္ဖ်တ္ လင္းလက္ေနတယ္
ထင္ရေပမဲ့ . . . .
အထပ္ထပ္ နစ္လာေနတဲ့
ဘ . . ၀ . . . .
ေရွ႕တစ္လွမ္း တိုးခ်င္ေနမဲ့
ေနာက္တစ္လွမ္း ဆုတ္မိေနသလို
ငါ့ေရးတဲ့ ငါ့သမိုင္းကလဲ
နက္သထက္ နက္ေမွာင္ေနဆဲ . . . . . . . . . .
ေျပာေနႀကတယ္ . . . . စကားေတြ . . . .
ငါမသိဘူး . . . .
ႀကားေနရတယ္ . . . . အသံေတြ . . . .
ငါမသိဘူး . . . .
ျမင္ေနရတယ္ . . . . မျမင္ဖူးတာေတြ . . . .
ငါမသိဘူး . . . .
ငါေရးေနတဲ့ ငါ့သမိုင္းထဲမွာလည္း
မသိတာေတြနဲ႔ပဲ မသိသလိုေနရဦးမွာေပါ့ . . . . . . . . . . .
ေသေသသပ္သပ္ တြန္းပို႔ခံလိုက္ရတဲ့
အနာဂတ္ လက္က်န္တပိုင္းတစမွာ
ဒုကၡေတြက လိပ္စာမမူပဲေရာက္လာတယ္
ငါကိုယ္တိုင္ လိပ္တဲ့ ထမင္းလိပ္က
ငါ့ကို ျပန္လိပ္ေနလို႔
ငါေရးတဲ့ ငါ့သမိုင္းထဲမွာလည္း
ငါကိုယ္တိုင္ လွိမ့္ေနရဆဲပါပဲ. . . . . . . . . . . . .
နိဒါန္းဆြဲထုတ္မရတဲ့ နိဂံုး
အဓိပၸါယ္ဆက္မရတဲ့ စကားလံုး
အဆံုးသတ္မွာ ေတြေ၀ေနတဲ့
သတ္ပံုမွား ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို
ငါေရးေနတဲ့ ငါ့သမိုင္းကလဲ
ေ၀၀ါးလြဲမွား ေနဆဲ . . . . . . . . . . . .
0 comments:
Post a Comment