Thursday, January 31, 2013
- လယ္တီဆရာေတာ္သာ မေပၚထြန္း ခဲ့လွ်င္ ဗုဒၶပိဋကတ္ေတာ္တို႔သည္ လူသာမာန္တို႔ေလ့လာရန္ျမန္မာစကားေျပျဖင့္ မ်ားစြာေနာက္က်ေနဦးမည္။
- လယ္တီဆရာေတာ္မေပၚထြန္းမီက ဗုဒၶ ၏သတိပ႒ာန္တရားေတာ္သည္ လူသာမာန္မ်ားႏွင့္မဆိုထားႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ပင္ လားလားမွ်
မထိုက္တန္ဟုဆိုခဲ့ၾကဖူးသည္။
- လယ္တီဆရာေတာ္ေပၚထြန္းလာၿပီး ေနာက္ သတိပ႒ာန္တရားေတာ္သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္သာမက လူသားအား လံုးႏွင့္ပါထိုက္တန္သည္ဟု သာသနာ့ စည္ႀကီးကိုက်ယ္ေလာင္စြာျမည္ဟီးေစခဲ့ သည္။
- လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဘုရားရွင္၏ ပိဋကတ္ေတာ္တို႔ကို လူသာမာန္တို႔ ေလ့လာႏုိင္ေစရန္သာမက က်င့္ႀကံ ပြားမ်ားအားထုတ္
ႏုိင္ေစရန္ပါ ရွင္းကနဲ၊ လင္းကနဲ၊၀င္းကနဲ၊ကြင္းကနဲျဖစ္ေအာင္
ေရးသားလမ္းၫႊန္ခဲ့ေသာ က်မ္းဒီပနီေပါင္း ၇၀ခန္႔ရွိသည္။
- ဗုဒၶဘာသာကို ကမၻာသို႔ျဖန္႔ခ်ိေသာ အထင္ရွားဆံုး အဦးဆံုးသာသနာ့ အာဇာနည္ ႀကီးျဖစ္သည္။
- ညႇိဳးႏြမ္းေနေသာ သူ႔ကၽြန္ဘ၀သာသနကို တက္ေန၀န္းလို ထြန္းလင္း
ေတာက္ပေအာင္ လံု႔လႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္မူ ခဲ့သူျဖစ္သည္။
- ဆရာေတာ္၏မ်ားေျမာင္လွေသာ သာ သနာ့ေရးရာႏွင့္ေလာကဓမၼ
ေရးရာေဆာင္ ရြက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဘာသာျခားအဂၤလိပ္ အစိုးရကပင္ အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ႕တံဆိပ္ ေတာ္ႏွင့္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ပထမဦးဆံုး ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပိဋတၳရပါရဂူ ေဒါက္တာ ဘြဲ႕ခ်ီးျမႇင့္ဆပ္ကပ္ျခင္းခံခဲ့ရသူ သာသနာ့ ေနမင္းႀကီးျဖစ္သည္။
- အလြန္ေက်ာ္ၾကားေသာ အနာဂတ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဘခင္ႏွင့္ကမၻာအႏွံ႔ သာသနာျပဳေနေသာ ကမၻာ့၀ိပႆနာ ဆရာႀကီး ဦးဂိုအင္ကာတို႔သည္ လယ္တီ အေမြခံသာသနာ့ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ ႀကီးမ်ားျဖစ္သည္။
ငယ္ငယ္တုန္းက ေမာင္တက္ေခါင္
ဗုဒၶသာသနာေတာ္သမုိင္းတြင္ ေနလို လလိုထင္ရွားလာမည့္ လယ္တီ
ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာေလးကို ေရႊဘိုခ႐ိုင္၊ဒီပဲယင္း ၿမိဳ႕နယ္၊စိုင္ျပင္ရြာႀကီး၌ အဖဦးထြန္းသာ၊ အမိေဒၚႀကံဳးတို႔မွ ၁၂၀၈နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၃ရက္၊
အဂၤါေန႔တြင္ ထူးျခားေသာ အတိတ္၊ နိမိတ္မ်ားျဖင့္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္ဟု က်မ္းဂန္ မ်ားက မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကသည္။
ေမြးခ်င္း ငါးေယာက္အနက္၊ဒုတိေျမာက္သားရတနာ ျဖစ္သည္။
ငယ္နာမည္ ““ေမာင္တက္ေခါင္”” ျဖစ္သည္။ ၁၀ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ စိုင္ျပင္ရြာ ေက်ာင္းမတိုက္ဆရာေတာ္ဦးနႏၵထံတြင္ စာေပစတင္
သင္ၾကားခဲ့သည္။
ကိုရင္ငယ္ဘ၀ထဲကပညာဂုဏ္ျပတဲ့ ဆရာေတာ္ အသက္၁၅ႏွစ္
အရြယ္တြင္စာေပ စတင္သင္ၾကားရာ ဦးနႏၵထံတြင္ပင္ ရွင္သာမေဏ
ျပဳခဲ့သည္။
လူအမည္ ေမာင္တက္ေခါင္ မွ သည္ ကိုရင္ဥာဏစကျဖစ္သည္။ ကိုရင္ဘ၀ျဖင့္ ကစၥည္း၊သဒၵါႀကီး၊ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္း၊၀ီထိလက္႐ိုး၊
မာတိ ကာ၊ဓာတုကထာ၊ယမက၊ပ႒ါနဟူေသာ က်မ္းမ်ားကိုသင္ၾကား
တတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
အသက္ ၁၈ႏွစ္တြင္ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာထံတြင္ ေဗဒင္ပညာကိုေလ့လာ သင္ၾကားခဲ့သည္။ ေဗဒင္ပညာတတ္ေျမာက္ ၿပီး၊ေဗဒင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဇာတာဖြဲ႕ မ်ား လက္႐ိုးလကၤာမ်ားကိုေရးသားခဲ့ သည္။
ကိုရင္ဘ၀ျဖင့္ပင္ သဒၵါဆိုင္ရာ က်မ္းမ်ားကိုသင္ၾကားစဥ္ ၀စၥ၀ါစက
ေကာက္လည္းေရးခဲ့သည္။ မေဟာ္ေက်း ေစခန္းရတုသည္လည္း ကိုရင္ဥာဏဓဇ ၏ လက္ရာပင္ျဖစ္သည္။
ျမင့္ျမတ္ေသာရဟန္းဘ၀သို႔ အသက္၂၀ျပည့္ေသာအခါ စိုင္ျပင္ရြာ
ျမင္တင္တိုက္ခ႑သိမ္၌ ဆရာေတာ္ ဦးနႏၵကိုဥပဇၩျပဳ၍ျမင့္ျမတ္
ေသာရဟန္း ဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့သည္။
လယ္တီ ဆရာေတာ္၏ရဟန္းဘြဲ႕မွာ ““ဥာဏဓဇ”” ပင္ျဖစ္သည္။
ရဟန္းသံုး၀ါအရတြင္ မႏၱ ေလးၿမိဳ႕ေျမာက္ျပင္ မဂၤလာစံေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးသုဒႆနထံ၌ စာေပ သင္ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
မင္းတုန္းမင္းကိုကူညီ ရွင္ဥာဏဓဇ မဂၤလာစံေက်ာင္းတိုက္ ၌
ပညာသင္ၾကားေနစဥ္ ၁၂၂၅မွ၁၂၃၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း မင္းတုန္းမင္း
တရားႀကီး၏ ပၪၥမသံဃရတနာတင္ ပဋိကတ္သံုးပင္ ေက်ာက္ထက္
အကၡရာတင္စဥ္ ““အဘိ ဓမၼာကထာ၀တၳဳ””ပါဠိေတာ္ကိုျပန္ဆိုေတာ္ မူသည္။
လယ္တီဆရာေတာ္၏ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ရွင္ဥာဏဓဇ၏ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား
မွာ စံေက်ာင္းဆရာေတာ္ဦးသုဒႆန၊မကုဋါရာမေက်ာင္း ဆရာေတာ္
ဦးေခမိႏၵ၊ စလင္းဆရာေတာ္ဦးပ႑ိစၥတို႔ျဖစ္ၿပီး၊ဆရာ ေတာ္ႀကီးမ်ားထံတြင္ ပါဠိပိဋကက်မ္းဂန္ မ်ားကို အ႒မထာႏွင့္တကြသင္ယူခဲ့သည္။
ရဟန္းရွစ္၀ါတြင္ စံေက်ာင္းတိုက္၌ ပထမ စာခ်ဆရာေတာ္အျဖစ္ တပည့္မ်ားကို ပါဠိေတာ္မ်ားကိုသင္ၾကားေပးသည္။
စာခ် ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္ႀကီးသံုးပါးအျပင္၊အျခားဆရာေတာ္ႀကီး
မ်ားထံတြင္ စာေပမ်ားဆက္လက္ဆည္းပူးခဲ့သည္။ ၁၅၀ါ၊၁၆၀ါ တိုင္
ေအာင္ စာပေလမခ်ပဲ နည္းခံသင္ယူေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္ သည္
ရဟန္းပုဂ္ၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ားထံတြင္ သာမက ျမန္မာပညာရွိေယာမင္းႀကီး
ဦးဖိုးလိႈင္ႏွင့္ဦးဖားတို႔ထံတြင္ ေလာကီ၊ေလာ ကုတ္ၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ပညာရပ္တို႔ကို ဆည္းပူးခဲ့သည္။
အျခားေသာ စာတတ္၊ ေပတတ္၊ေဗဒင္တတ္၊ေဆးက်မ္းတတ္ ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ား
ထံသို႔သြားေရာက္၍လည္း ပညာဗဟုသုတတို႔ကို ၀ိရိယႀကီးစြာျဖင့္ ရွာမီးခဲ့သည္။
လယ္တီဆရာေတာ္ႏွင့္ႏြားေမတၱာစာရွင္ဥာဏဓဇသည္ ၁၂၄၄တြင္ မံုရြာၿမိဳ႕၊
ေရႊစည္းခံုေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္ ၏ ပင့္ဖိတ္ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ထို ေက်ာင္းတိုက္သို႔ႂကြေရာက္သတင္းသံုး ေတာ္မူၿပီး စာေပပို႔ခ်ေတာ္မူသည္။
၁၂၄၇ တြင္ ျမန္မာဘုရင္သီေပါမင္းကို အဂၤလိပ္တို ႔အက်ယ္ခ်ၿပီးေနာက္ သူ႔ကၽြန္ဘ၀တြင္ ႏြားသတၱစာအေျမာက္အမ်ား ေသေက် ပ်က္စီးမည္ကို မလိုလား၍ ႏြားသားစားျခင္းကိုေရွာင္က်ဥ္ကာ၊အျခားသူမ်ားကို လည္း
ႏြားသားမစားရန္ ေမတၱာရပ္ခံၿပီး ႏြားေမတၱာစာကိုေရးသားျဖန္႔ေ၀ခဲ့သည္။
လယ္တီဆရာေတာ္ဟုေခၚတြင္ေတာ္မူလာပံု
ရွင္ဥာဏဓဇ ေရႊစည္းခံုေက်ာင္းတိုက္၌ သီတင္းသံုးစာ၀ါပို႔ခ်ေတာ္မူေနစဥ္ ၁၂၄၈ တပို႔တြဲလအတြင္း မံုရြာၿမိဳ႕ ေျမာက္ အရပ္ရွိ လယ္တီေတာထဲသို႔ တစ္ပါးတည္း ေဒသစာရီႂကြခ်ီေတာ္မူ၍ ေရႊစည္းခံု ေက်ာင္းသို႔မျပန္ေတာ့ဘဲ တရားအား ထုတ္ေတာ္မူသည္။
တပည့္ရဟန္းမ်ားလိုက္ လာရာလယ္တီေတာ၌ပင္စာ၀ါမ်ားပို႔ခ်
ေပးေတာ္မူရင္း ဂႏၶဓူရ၊၀ိပႆနာဓူရႏွစ္မ်ဳိးလံုးကိုမဆုတ္မနစ္
အားထုတ္ေတာ္မူ ရင္း ထိုေနရာ၌ ဆရာေတာ္ဘုန္းကံျမင့္
ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ားျဖစ္လာေတာ္မူ သည္။
လယ္တီေတာထဲတြင္ တည္ေသာေက်ာင္းတိုက္ျဖစ္၍ လယ္တီေက်ာင္းတိုက္ ဟုေခၚေ၀ၚေတာ္မူခဲ့ၿပီး စတင္တည္ ေထာင္ေသာ ရွင္ဥာဏဓဇကိုလည္း လယ္တီဆရာေတာ္ဟုေခၚေ၀ၚၾကေလသည္။
ပိဋကေတာ္ကိုေျခာက္ျခားႏုိင္သည့္ ဆရာေတာ္
၁၂၅၉တန္ေဆာင္းမုန္းလတြင္ ပရိ ယတ္ၱိသာသနာေတာ္ကိုတုန္လႈပ္ေျခာက္ ခ်ားသြားသည့္ ““ပရမတၳဒီပနီ””ဆိုေသာ က်မ္းျမတ္ကိုျပဳစုေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုက်မ္းသည္ ဗုဒၶပိဋကတ္စာေပသင္ၾကားေရး ဆိုင္ရာက်မ္းျမတ္
တစ္ဆူျဖစ္သည္။ ပါ႒ိ လိုေရးသားေသာ ထိုက်မ္းျမတ္တြင္ အဘိ ဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္းစင္အဖြင့္ျဖစ္ေသာ ၀ိ ဘာ၀နီမည္ေသာ ဋီကာေက်ာ္၏ ခၽြတ္ ယြင္းခ်က္မ်ားကိျပတ္ျပတ္ထင္းထင္းထုတ္ ေဖာ္ေ၀ဖန္မႈျပဳၿပီး မိမိ၏အေတြးအျမင္ အယူအဆတို႔ကို ရဲ၀ံ့ျပတ္သားမႈအျပည့္ ျဖင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္မာစြာႏွင့္ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ““ပရမတၳဒီပနီ”” ေၾကာင့္ လယ္တီဆရာေတာ္၏ ပညာရနံ႔ သည္လည္းပို၍သင္းပ်ံ႕ေက်ာ္ၾကားခဲ့ရ ေတာ့သည္။ပါရမီေျမာက္ပညာႀကီးတဲ့ လယ္တီဆရာေတာ္ရဲ႕ ပညာေရး ပြဲဦးထြက္ ေကာင္းပါတယ္။
တပည့္ရဟန္းေတြကိုေသာက္သံုးေရ ကိုယ္တိုင္လွဴသည့္ဆရာေတာ္
လယ္တီဆရာေတာ္သည္၊အဘိဓမၼာသက္ဆိုင္ရာ ဋီကာကိုသာမက၊
သဒၵါဘက္ ဆိုင္ရာ ““နိ႐ုတၱဒီပနီ””က်မ္းကိုလည္း ၁၂၆၅တြင္
ျပဳစုေတာ္မူခဲ့သည္။
လယ္တီ ဆရာေတာ္သည္ ပါဠိေတာ္တြင္သာကၽြမ္း က်င္သည္မဟုတ္
ျမန္မာစကားေျပအေရးအသားလည္း အံ့မခန္းကၽြမ္းက်င္ေတာ္မူသည္၊
၁၂၅၇တြင္ အိႏၵယျပည္မဟာေဗာဓိ သို႔ ဘုရားဖူးႂကြရန္အလာ ရန္ကုန္-မႏၱေလးမီးရထားေပၚတြင္ ခက္ခဲနက္နဲေသာ ပဋိစၥသမပၸါဒ္လကၤာ ၁၃ပုဒ္ကို ရွင္းလင္းစြာေရးဖြဲ႕သီကံုးခဲ့သည္။ ရန္ကုန္အေရာက္က်မ္းအၿပီးျဖစ္ခဲ့သည္။
လယ္တီဆရာေတာ္သည္ တပည့္ ရဟန္းေတာ္တို႔အား စာေပပို႔ခ်ၿပီး က်မ္း ဂန္ေရးသားျပဳစုေတာ္မူျခင္း ကမၼ႒ာန္း တရားအားထုတ္ျခင္း၊တရားေဟာျခင္း၊
သာသနာျပဳျခင္းစသည့္ ဗုဒၶကိစၥမ်ားျဖင့္ မအားမလပ္သည့္ၾကားမွ လယ္တီေက်ာင္း တိုက္ရွိ စာသင္သားရဟန္းသံဃာေတာ္ မ်ားအား
ေသာက္သံုးေရကို ကုိယ္တိုင္ ခပ္၍လွဴဒါန္းေတာ္မူသည္။
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အမူအက်င့္မ်ား
လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာ ျပည္အရပ္ရပ္သို႔ မႂကြေရာက္ေသာ
အခ်ိန္မ်ားတြင္ မိမိသီတင္းသံုးရာ လယ္တီေက်ာင္းတုိက္ႀကီးရွိ စာသင္သားတပည့္ရဟန္း ေတာ္မ်ားကို စာေပမ်ားကိုယ္တိုင္ပို႔ခ်
ေတာ္မူသည္။ ထိုကိစၥၿပီးလွ်င္ က်မ္းစ မ်ားကို ျပဳစုေတာ္မူသည္။
ရဟန္းရွင္လူတို႔ေတာင္းပန္လ်က္ထားသည့္အခါလည္း က်မ္းဂန္မ်ား
ေရးေလ့ ရွိသည္။ က်မ္းစာေရးခ်ိန္ကိုသီးသန္႔ထားေလ့ မရွိပဲ၊ အခ်ိန္ရလွ်င္ရသလိုေရးသားေတာ္ မူျခင္းျဖစ္သည္။
စာေရးသည့္အခါ ခဲတံ ကိုသာ အသံုးျပဳေလ့ရွိသျဖင့္ တပည့္ရဟန္း တစ္ပါးက ခဲတံေခ်ာင္းေရ၁၀၀ေက်ာ္ ၂၀၀ခန္႔ကို အသင့္ခၽြန္ေပးထားရသည္။
လယ္တီဆရာေတာ္၏စာအေရးသားသည္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္လြယ္လြယ္ ရွင္းရွင္းအနက္ထင္ေအာင္ေရးသားေသာ ေရးနည္းျဖစ္သည္။
ပါဠိဘာသာမသင္ရ ေသာ မသင္ဘူးေသာသူမ်ား ဆရာေတာ္ ၏ အေရးအသားႏွင့္အလြန္ပင္ဆီေလ်ာ္ လွသည္။ ျမန္မာစကားေျပ
သန္႔သန္႔အေရး အသားေၾကာင့္ ဘုရားေဟာအဘိဓမၼာက်မ္းမ်ားသည္ ဖတ္႐ႈသည္ ေလွ်ာကနဲ လွ်ာေတြ၊ဒကာေတြက၊မ်က္ေတြ႕၊လက္ ေတြ႕
ျဖစ္ေစသည္မွာ လယ္တီဆရာေတာ္ ႀကီး၏ သာသနာျပဳပါရမီေျမာက္
ဂုဏ္ရည္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
လယ္တီဆရာေတာ္၏ ပိဋကတ္ ဘာသာျပန္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကို ဖတ္႐ႈ က်င့္ႀကံသူ ေယာအတြင္း၀န္ဦးဖိုးလိႈင္က ““ဒီအေရးအသားရွင္းလင္းခ်က္
ေတြကို ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီးသာဖတ္ခြင့္ရမည္ ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေလာက္
ေကာင္းလိုက္ေလ မလဲ””ဟု မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးကို ေရာ္ရမ္းတမ္းတ
မ်က္ရည္က်ခဲ့ဖူးသည္ဆို၏။
က်မ္းဂန္ေရးသားျခင္းဆိုင္ရာ လယ္တီ ဆရာေတာ္ႀကီးအဆို
က်မ္းဂန္မ်ားအေရးအသားႏွင့္ပတ္သက္၍
““လယ္တီဆရာေတာ္မဟာ ေထ ႐ုပၸတ္ၱိကထာ””တြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ““ပါဠိအကိုးအကားမ်ား၍ လူသာမာန္တို႔ မဖတ္ႏိုင္၊ခက္ခဲ၊နက္နဲမွသာ က်မ္းျပဳ ဆရာဂုဏ္ထင္ေပၚၾကသျဖင့္ ပါဠိအကိုး အကားမ်ားစြာႏွင့္
ထုတ္ေဆာင္ၾကရေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားမွာ ဓမၼရသ တရားအရ သာမ်ားကို မခံစားၾကရဘဲ ကုသိုလ္ရ႐ံု ေလာက္ႏွင့္သာ တစ္ဘ၀ၿပီးဆံုး
သြားၾက ရေလသည္။””
““ငါတို႔သေဘာက၊က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ ဂုဏ္မထင္မေပၚခ်င္ေနပါေစ၊
က်မ္းစာ ၾကည့္႐ႈၾကတဲ့စာၾကည့္ပရိသတ္ေတြ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ထင္းကနဲ၊၀င္းကနဲ၊ အသိအလိမၼာဥာဏ္ရွင္းမႈကိုသာ ပဓာန ထား၍
ေရးသားေသာ က်မ္းစာေတြသာ မ်ားသည္ ပါဠိအကိုးအကားမ်ားမွာ မထည့္လွ်င္ မျဖစ္မွသာထည့္သည္။ ပါဠိ ပါ႒္သား နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ ဂ႐ု စိုက္၍ေရးသည္။ သို႔ေသာ္ ပါဠိေတာ္ စည္းမ်ဥ္းဓမၼစည္းမ်ဥ္း
အလြတ္ေရးသည္ မဟုတ္၊စည္းမ်ဥ္းကိုက္ညီေအာင္ေရးသည္”” ဟု
ေဖာ္ျပထားသည္။
လယ္တီဆရာေတာ္သည္ ခက္ခဲ နက္နဲေသာက်န္းဂန္မ်ားကိုသာ
လက္စြမ္း ျပေရးႏုိင္သည္မဟုတ္ စာႏု၊စာလွ၊စာအ ဟာရမ်ားကို ကဗ်ာလကၤာမ်ားကိုလည္း ကၽြန္းက်င္စြာဖြဲ႕ဆိုႏိုင္သည္။ဆရာေတာ္
ျပဳစုေရးသားေတာ္မူေသာ ဂႏ္ၻီရကဗ်ာ က်မ္းျမတ္သည္ ဆရာေတာ္၏
ေျပာဆို ဆံုးမမူၾသ၀ါဒမ်ားကို အႏုပညာေျမာက္ ေရးဖြဲ႕သီကံုးထားေသာ လယ္တီလက္ရာ မြန္ကဗ်ာက်မး္ျဖစ္သည္။
ျပည္တြင္းျပည္ပသာသနာျပဳပုဂ္ၢိဳလ္ေက်ာ္
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ၁၂၇၅တြင္ ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳအသင္း
ကို ကိုယ္တိုင္ဦးစီးတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ ပညာရွင္
ပါေမာကၡ မ်ားေမးသမွ် အဘိဓမၼာေမးခြန္းမ်ားကို ဗုဒၶနည္းက်ေျဖဆိုသျဖင့္ ဆရာေတာ္၏ ဂုဏ္သတင္းသည္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္ မ်ားထိ
ေက်ာ္ၾကားေတာ္မူသည္။
အေနာက္ ႏုိင္ငံပါဠိပါေမာကၡမ်ား၏တိုက္တြန္းေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ပါဠိအဘိဓာတ္က်မ္းႀကီး ေပၚထြက္ေအာင္ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဦးေသာမ၊
ဦးသူရိယ၊ဦးဥာဏ၊ဦးရာခိႏၵတို႔ ႏွင့္အတူ စီမံေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ေရႊေတာင္ႀကီးၿပိဳၿပီ
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ တစ္ဘ၀၊တစ္ သာသနာအတြင္း၊စာေပပို႔ခ်ျခင္း၊
က်မ္း ဂန္ေရးသားျခင္းကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ျခင္း၊ တရားေဟာျခင္း၊
သာသနာျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ကပ္ေရာဂါႀကံဳေနရေသာ သူမ်ားကိုကယ္တင္ျခင္း၊မိုးေခါင္သည္ကိုသီလျဖင့္ရြာသြန္းေစျခင္းတို႔ကို မနားမေန ေဆာင္ရြက္ရင္း သက္ေတာ္ ၇၈ႏွစ္ ၀ါ ေတာ္ ၅၈၀ါအေရာက္ ၁၂၈၅၊ ပထမ၀ါဆို လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕၊ လယ္တီ စံေက်ာင္း၌ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္ မွာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္
တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္ေသာ ေရႊေတာင္ႀကီးၿပိဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
ေအာင္ရဲထြန္း(ဓာတု)
The Hot News
0 comments:
Post a Comment