ဝန္ႀကီးဌာနအားလုံး ေျပာေရးဆုိခြင့္ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္း၍ သတင္းထုတ္ျပန္ရမည္ ဆုိေသာ္လည္း မီဒီယာႏွင့္ ထိေတြ႕ရန္ ဝန္ေလးေနၾက

မီဒီယာဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ Conference on Media Development in Myanmar အား ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ခ်က္ထရီယမ္ ဟိုတယ္တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အဆိုပါ အခမ္းအနားတြင္ ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေက်ာ္ဆန္း၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းမီဒီယာမ်ားမွ တာဝန္႐ွိ ပုဂၢိဳလ္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

ယင္း ကြန္ဖရင့္တြင္-

“ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာဖို႔ မီဒီယာေလာက တုိးတက္ဖုိ႔လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ထုိသို႔ တုိးတက္မွဳျဖစ္ေပၚလာေစရန္မွာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား လြတ္လပ္စြာရယူႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အစိုးရအေနႏွင့္လည္း ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ ခ်ဥ္းကပ္မွဳမ်ား၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားျဖင့္ မီဒီယာေလာကအား ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီေအာင္ ျပင္ဆင္သင့္ၿပီး မီဒီယာသမားမ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီေသာ အရည္အေသြးျပည့္ဝေသာ မီဒီယာသမားမ်ားျဖစ္လာေစရန္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ ႏိုင္ငံတကာမွ မိမိတုိ႔ႏိုင္ငံႏွင့္ကိုက္ညီသည္မ်ားကို ယူ၍ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း” အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

ဆက္လက္၍ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား အေနႏွင့္လည္း အတူတကြပူးေပါင္းၿပီး မိမိကိုယ္မိမိ ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔လည္း အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ရရန္ လံုေလာက္ေသာအင္အားႏွင့္ ရဲဝံ့စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရဲမွဳသည္လည္း လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ထုိသို႔သာတူညီမွ်မွဳႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသားခြင့္ ရွိရန္လည္း လိုေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒႏွင့္အညီ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံမွဳမ်ဳိးလည္း ႐ွိႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရးဆြဲေတာ့မည့္ မီဒီယာ ဥပေဒအား ႏိုင္ငံတကာမွ ေလ့လာၿပီး စံခ်ိန္စံၫႊန္းႏွင့္ ကိုက္ညီမွသာ ျပ႒ာန္းသင့္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံတကာတြင္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာေျပာဆိုခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ သတင္းအခ်က္အလက္ ရယူခြင့္ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း အေလးထားလုပ္ေဆာင္သြားၾကရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

ႏိုင္ငံတကာတြင္ မီဒီယာက႑၊ ဥပေဒမ်ား လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ မိမိႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ အခ်က္မ်ားကိုသာ လုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး သတင္းထုတ္ျပန္မွဳကို တားဆီးပိတ္ပင္ပိုင္ခြင့္ ႐ွိေၾကာင္း၊ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားႏွင့္ ညႇိစြန္းလွ်င္ တားဆီးႏိုင္သည့္ အျပင္၊ ျပည္သူလူထု ဆူပူေအာင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ သတင္းျဖစ္လွ်င္ တားဆီးႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခြင့္သည္လည္း ပိတ္ပင္တားဆီးမွဳမ်ား ႐ွိခဲ့ၿပီး၊ ယခုအခ်ိန္တြင္ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ေလ်ာ့ခ်ေပးေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံကို ေရာက္႐ွိရန္ နီးစပ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ လက္႐ွိ ႐ွိၿပီးသား ဥပေဒမ်ားကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာမွာ ႐ွိၿပီးသား ဥပေဒေတြနဲ႔အညီ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြး တင္ျပခဲ့ၾကသည္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားကုိ ၁၉၆၂ ဥပေဒျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ထားျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ ရာဇဝတ္ေၾကာင္းအရ သို႔မဟုတ္ အီလက္ထေရာနစ္ မီဒီယာဥပေဒ အရသာ အေရးယူခဲ့ျခင္းမ်ား ရွိေၾကာင္း ထုိဥပေဒကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ရန္ စဥ္းစားေနေၾကာင္း သိရသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ မတုိင္ခင္ Media Law အတည္ျပဳႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းမည္ျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ အစပုိင္းတြင္ Media Law ကို လြတ္လပ္စြာ က်င့္သုံးႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး ဥပေဒအရ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားေဖာ္ျပခြင့္မ်ား ရရွိလာႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

မီဒီယာ ဥပေဒကုိ ခ်ဳိးေဖာက္လွ်င္ ဌာနဆုိင္ရာ အႀကီးအကဲႏွင့္ က်င့္ဝတ္ထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕တုိ႔ ညိႇႏႈိင္း၍ ဝန္ႀကီးထံ မည္ကဲ့သို႔ အေရးယူသြားမည္ကုိ တင္ျပမည္ဟု သိရသည္။

႐ုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဥပေဒ မရွိေသးဘဲ ယင္းလုပ္ငန္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႏုိင္ငံျခားသား ၁၀၀ ရာခုိင္ႏွဳန္း ပုိင္ဆုိင္ သည့္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမွဳကိုလည္း ခြင့္ျပဳဦးမည္ မဟုတ္ေပ။ ဂ်ာနယ္ေပါင္း ၂၁၂ ေစာင္၊ မဂၢဇင္းေပါင္း ၁၈၉ ေစာင္ႏွင့္ အေထြေထြထုတ္ေဝခြင့္ေပါင္း ၅၃၂ ခုတုိ႔ကုိ မီဒီယာဥပေဒႏွင့္အညီ လြတ္လပ္စြာေရးသား ခြင့္ျပဳမည္ျဖစ္သည္။

မီဒီယာဥပေဒ ပထမ မူၾကမ္းကုိ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္႐ုံးမွ မွတ္ခ်က္ျပန္လည္ ခ်ထားေပးၿပီး ဒုတိယ မူၾကမ္းကုိ UNESCO ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၊ အဆုိပါ Media Development Form မွ တင္သြင္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းစည္း၍ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား၏ သေဘာထားမ်ား ပါဝင္ကာ ထပ္မံတင္သြင္းသြားမည္ ျဖစ္သည္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး ႐ႈပ္ေထြးခဲ့ၿပီး Press Law ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ပထမပုိင္းတြင္ ဆင္ဆာတင္ဖုိ႔ မလုိခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး စာေပမ်ား တင္ဖုိ႔လုိလာၿပီး ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ဘာသာေရး စာေပမ်ားကုိ ဆင္ဆာတင္ရန္ လုိအပ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ PSRD ကုိ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္သို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ၿပီး ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ပုံႏွိပ္သည့္ စာမ်ားအားလုံး ဆင္ဆာတင္ရန္ လုိအပ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္ PSRD အေနနဲ႔ ဆင္ဆာျဖတ္ရန္ စာလုံးေပါင္းမ်ားပါ စစ္ေဆးလာခဲ့သည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ၆၅ ေစာင္ PSRD သို႔ ေပးခဲ့ရၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ၂၅ ေစာင္သာ ေပးရေတာ့သည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ PSRD ကို ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆင္ဆာေျဖေလ်ာ့မွဳမ်ား ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ယခင္ ၄၈-၆၂ ႏွင့္ ၆၂-၂၀၀၅ အၾကားရွိ မူဝါဒမ်ားကို ေရွာင္က်ဥ္၍ ပုိမိုလြတ္လပ္မွဳေပးခဲ့သည္။ မီဒီယာမ်ားကို လြတ္လပ္မွဳႏွင့္ တာဝန္ယူမွဳ၊ ဆင္ျခင္တုံတရားမ်ား က်င့္သုံးႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့သည္။