ကၽြန္ေတာ္မေမ ့နုိင္တဲ့အျဖစ္ျပစ္ေလးတခုပါ.......(1998)ခုႏွစ္....ေႏြရာသိေလးကုိေရာက္ရွိလုိ ့လာခဲပါျပီ....ကၽြန္ေတာ္တုိ ့တပ္နယ္မွာတပ္ရင္းသံုးရင္ရွိပါတယ္...ေတာင္ကုနး္ေတြမွာေပါ့...ဖုိခေနာက္ဆုိင္ပုံစံပါကၽြန္ေတာ္တုိ ့တပ္ရင္းကအျမင့္ဆုံးေတာင္ကုနး္ေပၚမွာပါ.
ဒီလုိနဲ့ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ကင္အဖြဲ ့ကင္ခ်ိန္းဖုိ ့အခ်ိန္က်လာပါျပီ...ဘယ္ညာဘယ္ညာဘယ္ညာဘယ္.......ဗဟုိကင္းရွိတဲ့ေတာင္ကုန္ေပၚက
ဲေျခတက္သြားၾကသည္...ကင္းမွဴး..ကင္းအဖြဲ ့ရပ္..ကင္အဖြဲ ့ကင္းေဟာင္းအားအေလးျပဳ.......ကင္းေဟာင္းကင္းသစ္အားအေလးျပဳ....
ကင္းသစ္ကင္းေဟာင္ခ်ိန္ျပီးသည္နွင့္တပ္သားေအာင္ေအာင္ကင္း၀င္ပါကင္းမွဴးကအမိန္ ့ေပးလုိက္သည္...ဟုတ္..ကၽြန္ေတာ္ကင္း
သြားခ်ိန္းပါသည္....အဲ့သည္မွာပဲအလြမ္းေတြအေဆြးေတြက၀င္လာပါေတာ့တယ္...ေတာင္ကုန္းေပၚကေနျပီေတာ့.....
မိွဳင္းညိဳ ့ညိဳ ့ေတာင္ျပာတန္းေတြၾကီျပီ...ရြက္၀ါေတြေႀကြက်ဧ။္...ဟုိ......ဘက္ကဥေၾသားငွက္ကေလးလဲေအာ္ေနသည္
ဥေၾသာဥေၾသာ..အင္ပင္ၾကီေအာက္မွာသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကလဲဂစ္တာတီးျပီးဦးဆုိင္းရဲ ့သီခ်င္းကုိဆုိလုိ ့ေနပါျပီ...(ေမွ်ာ္ေနမယ္တုိ ့ရွမ္း
ေတာင္ေပၚ၀ယ္........ခ်ယ္ရီငုံလုိ ့ဖူးပြင့္ေတာ့မယ္.........အေ၀မွာအေနၾကာျပီ...ျပန္ခဲ ့့ေတာ့အခ်စ္ဆုံးနနး္ရယ္.......)အရမ္းကုိလြမ္းေကာင္း
ေနပါေတာ့တယ္...ေနခင္း(၁၂)နာရီထမင္းကလည္းစားျပီခါစ.......ပဲရဲ ့အရွိန္ကလည္းတက္လာေတာ့မ်က္လုံးကေလးကေမီွးေမးေမီွးေမးနဲ ့
ေပါ ့........ဒီလုိနဲ ့ဌာနခ်ဴပ္တပ္ခြဲမွဴးတက္လာတာကုိမသိလုိက္ပါဘူးဗ်ာ...တပ္ခြဲမွဴးကလည္းအသာေလးတက္လာျပီ...ကင္မွဴး...(ရွိ).
မင္ ့ကင္းသမားငါ့ကုိအေလးမျပဳဘူးကြ...ကင္မွဴးကဟုတ္လုိ ့ေျပာျပီကၽြန္ေတာ့ကုိလွမ္းေခၚပါေတာ့တယ္..ကင္းသမား........(ရွိ)ကၽြန္
ေတာ္အေျပးတက္နဲ ့သြားပါတယ္...မင့္ကင္းအိပ္ေနတာလား...မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ...ဒါဆုိဘာလုပ္ေနတာလဲ...ဟုတ္ကဲ့ကၽြန္ေတာ္
အေတြးလြန္သြားလုိ ့ပါ...မင့္...ခြဲမွဴးတက္လာတာမသိဘူးလား...ဟုတ္..မသိလုိက္ပါဘူး..ဒါဆုိမင့္မွာအျပစ္ရွိလားမရွိဘူးလား.....
ရွိပါတယ္...ဒါဆုိမင့္ကုိယ္ပုိင္အားလပ္ခ်ိန္ထဲက.......အိမ္သားက်ဥ္းတူးရမယ္...ဟုတ္ကဲ့...အဲ့ဒီေနကစျပီးကၽြန္ေတာ္အိမ္သား
က်ဥ္းတူးရပါေတာ့တယ္...ကုိယ္ ့အားလပ္ခ်ိန္ထဲကဆုိေတာ့(၇)ရက္ေလာက္ၾကားသြားတယ္...အျပစ္ေပးတာဆုိေတာ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း၀ိုင္းမတူးရဲပါ...ညဘက္အိပ္
ခ်ိန္မွာကုိယ္လက္ေတြနာျပီအိပ္လုိ ့မေပ်ာ္ေတာ့ပါ......ေၾသာ္...တပ္မေတာ္ရဲ ့ဆရာကဒီလုိပါလား...အျပင္ကဆရာေတြနဲ ့မ်ာစြာကြဲျပာဧ။္
နာနာ ၾကင္ၾကင္
အျပစ္ျမင္တုိင္
၀မ္းတြင္းမသို
ဟုတ္တုိင္းဆုိရ်္
က်ိဳးလုိစိတ္က
ဆုံးမတတ္သည္
ဆရာဟူတည္း....
တပ္မေတာ္ရဲ့ဆရာပါကုိယ္ ့တပည္ ့သားသီၼေတြကုိနာနာၾကင္ၾကင္ဆံုးမပါတယ္အျပစ္ေတြ ့တုိင္းေတြ ့တုိင္းနာၾကင္ေအာင္ဆံုးမပါတယ္..
ဆရာတေယာက္ဧ။္၀မ္းထဲမွာဘာအျငိဳးအေတးမွမရွိပါ............ဒါဆုိဘာလုိ ့မ်ားအဲ့လုိ ဆုံးမရပါသလည္း...ကုိယ္ ့တပည္ ့ဧ။္အက်ိဳး
တြက္ပါ....စစ္ေျမျပင္ေရာက္တဲ့အခါမွာ....ဆရာရဲ ့ဆုံးမစကားေတြဟာမိမိရဲ့စိတ္ထဲမွာနာၾကင္ေနမွသာမွတ္မိေနပါတယ္..
ဒါမွလဲမိမိရဲ့အသက္ခ်မ္းသားရာရမွာမဟုတ္ပါကလား....ကၽြန္ေတာ္က်ဴးလြန္လုိက္တဲ့အျပစ္ဟာ..တပ္ဖြဲ ့တဖြဲ ့လုံးကုိေသေစနုိင္
တယ္မဟုတ္ပါကလား.....တပ္ဖြဲ ့အားလုံးဧ။္အသက္သည္ကင္းသမားရဲ့လက္တြင္သာရွိသည္....မိမိဧ။္အဖြဲ ့သည္ကင္းသမားကုိအားကုိး
ရ်္ေအးေဆးစြာေနၾကသည္မဟုတ္ပါလား...အဲ့ေနရာမွာတပ္ခြဲမွဴးမဟုတ္ဘဲ.....ရန္သူသာျဖစ္ခဲ ့လ်ွင္ကၽြန္ေတာ္တုိ ့အကုန္
ေသၾကရမည္မဟုတ္ပါလား......ဒါေၾကာင့္လည္ဆရာသည္နာၾကင္ေအာင္အျပစ္ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္...........သူငယ္ခ်င္းတုိ ့ေပ်ာ္ရႊင္
ခ်မ္းေျမ ့ပါေစ........လြမ္းေကာင္းေကာင္းနဲ ့လြမ္းလုိက္တာအျပစ္ေပးခံရတယ္...
0 comments:
Post a Comment