ဆန္နီေနမင္း ေသခါနီးမွာ ဘာအေရးႀကီးသလဲ အပုိင္း(၃)

သတၱ၀ါတစ္ဦး ေသခါနီးကာလမွာ နိမိတ္(၃)မ်ိဳးတြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေပၚၿပီး ဘ၀ေျပာင္းၾကပါတယ္။ အဲဒီေသခါနီးကာလမွာ ေပၚလာတဲ့ နိမိတ္(၃)မ်ိဳးကေတာ့ ကံနိမိတ္၊ ကမၼနိမိတ္၊ ဂတိနိမိတ္တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ(၃)မ်ိဳးတြင္ ကံနိတ္မိတ္ဆုိသည္မွာ ယခုဘ၀အတိတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းကံမေကာင္းကံႏွင့္ အရင္အရင္ဘ၀ေတြက မိမိျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းကံမေကာင္းကံေတြကုိ ျမင္မိတာပါ။

ဥပမာ-မိမိစိတ္ထဲမွာ မိမိလုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မ်ားကုိ ျပန္လည္အာရံုျပဳမိေနတာ၊ ေမတၱာပုိ႔မိေနတာ၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားမိေနတာ၊ ၀ိပႆနာအားထုတ္ေနမိတာစတဲ့ ကုသုိလ္အာရံုမ်ား ေပၚေနႏုိင္သလုိ ပစၥည္းဥစၥာအေပၚ စြဲလမ္းေနတာ၊ သားသမီးစတဲ့သံေယာဇဥ္မ်ားေပၚ စြဲလမ္းေနမိတာစတဲ့ အကုသုိလ္စိတ္မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚေနႏုိင္ပါတယ္။

ကမၼနိမိတ္ဆုိတာက မိမိမ်က္ေမွာက္မွာျဖစ္ေစ၊ အတိတ္ကျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သက္ရွိ၊ သက္မဲ့အရာ၀တၳဳေတြကုိ ျမင္မိတာပါ။ ဥပမာ-မိမိမ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာျဖစ္ေစ၊ အတိတ္ဘ၀မ်ားစြာကျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းအလွဴ၊ တံတားအလွဴ၊ ဘုရားေစတီအလွဴစတဲ့ ကုသိုလ္နိမိတ္ေတြျဖစ္ေပၚႏုိင္သလုိ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ သတ္ခဲ့တာ၊ သူတစ္ပါးကုိ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခဲ့တာ၊ သူတစ္ပါးပစၥည္းကုိ ခုိးခဲ့တာ၊ သူတစ္ပါးသားမယားကုိ ျပစ္မွားမိခဲ့တာစတဲ့ အကုသိုလ္နိမိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေနႏိုင္ပါတယ္။

ဂတိနိမိတ္ဆုိတာကေတာ့ မိမိဘ၀ကူးတဲ့ခါ ေရာက္ရွိခံစားရမည့္ ဘံုဌာနသတၱ၀ါေတြကုိ အာရံုမွာလာထင္တာပါ။ ဥပမာ-လူ႔ဘ၀ေရာက္မဲ့သူဆုိ မိခင္၀မ္းတြင္း၊ တိရစၦာန္ျဖစ္မဲ့သူဆုိ တိရစၦာန္အေကာင္ပံု၊ နတ္ျဖစ္မည့္သူဆုိ နတ္ဘံု နတ္သား၊ ငရဲက်မည့္သူဆုိ ငရဲဘံု၏ဆင္းရဲမ်ား၊ ၿပိတၱာအသူရကာယ္ျဖစ္မည့္သူဆုိ ေတာေတာင္ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေတြ ၿပိတၱာပံုစံေတြကုိ မိမိအာရံုမွာ လာေပၚေနပါတယ္။

ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ေသခါနီးမွာ ကံနိတ္မိတ္ျဖစ္တဲ့ ကုသုိလ္စိတ္၊ အကုသုိလ္စိတ္၊ ကမၼနိမိတ္ျဖစ္တဲ့ ကုသုိလ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အေဆာက္အဦး၊ အကုသုိလ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အရာ၀တၱဳ၊ အထည္ကုိယ္ျဒပ္၊ ဂတိနိမိတ္ျဖစ္တဲ့ ျဖစ္ရမည့္ဘံုဌာန သတၱ၀ါပံုစံ နိမိတ္(၃)မ်ိဳးထဲက တစ္ခုခုကုိျမင္ၿပီး သူျမင္ရာအလုိက္ ဘ၀ေျပာင္းလဲ ျဖစ္သြားရတာပါ။ ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္တဲ့ကံနိမိတ္၊ ကုသုိလ္လုပ္ခဲ့တဲ့အေဆာက္အဦး အထည္ကုိယ္ျဒပ္ျဖစ္တဲ့ ကမၼနိမိတ္၊ ေကာင္းတဲ့ဘံုဌာန သတၱ၀ါေတြျဖစ္တဲ့ ဂတိနိမိတ္(၃)မ်ိဳးတြင္ တစ္ခုခုကုိျမင္ရလွ်င္ေတာ့ အဲဒီလူသည္ ေကာင္းတဲ့လူျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ကုိ ေရာက္ရွိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့စိတ္၊ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြ၊ မေကာင္းတဲ့ဘုံဌာန သတၱ၀ါေတြကုိ ျမင္ရလွ်င္ေတာ့ အဲဒီလူသည္ မေကာင္းတဲ့ အပါယ္ေလးပါးကုိ က်ေရာက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ေသခါနီးကာလမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေနာက္ဆံုးျပဳလုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈ၊မေကာင္းမႈကုိ အာရံုထဲမွာ ထင္လာၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ကုသုိလ္ ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ ကုသုိလ္ဆုိင္ရာ နိမိတ္မ်ား ျမင္တတ္သလုိ မေကာင္းမႈေတြ အၿမဲျပဳလုပ္ၿပီး မေကာင္းမႈကုိပဲ အာရံုစုိက္ခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ မေကာင္းတဲ့နိမိတ္ေတြကုိ ျမင္လာမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္လည္း အသက္ထြက္ရန္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုိ သူ႔အနီးအနားမွာရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားက မေကာင္းတဲ့နိမိတ္မထင္ေအာင္ ေကာင္းမႈေလးျပဳေပးကာ ေကာင္းတဲ့စိတ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလုိ႔ ရပါတယ္။ ဥပမာ-အသက္ထြက္ခါနီးလူေရွ႕မွာ ဘုရားစာရြတ္ေပးတာ၊ တရားနာခုိင္းတာ၊ ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ဒါဟာမင့္အတြက္ လုပ္ေပးတာ သာဓုေခၚကာ ၀မ္းေျမွာက္ေပးပါ၊ ဒါေလးကုိ အာရံုျပဳၿပီး လွဴေပးပါ။ စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းတာကုိ အာရံုမျပဳဘဲနဲ႔ ေကာင္းတဲ့အာရံုကုိပဲ ျပဳေပးပါစသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိလုပ္ကုိင္ေပးမည္ဆုိလွ်င္ အသက္ထြက္ခါနီးပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိေကာင္းမႈစိတ္ေလးကုိ အာရံုျပဳရင္းေသသြားပါက ေကာင္းတဲ့ဘံုကုိေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ တကယ္လုိ႔ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ေသခါနီးမွသာ ေကာင္းမႈလုပ္လုိက္၍ ေကာင္းတဲ့ဘံုကုိ အက်ိဳးေပးေသာ္လည္း သူသည္အရင္က မေကာင္းတာေတြပဲ လုပ္ခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါက သူမေကာင္းက်ိဳးကုိ အဲဒီဘံုဌာနမွာ ခံစားရမွာပါ။ ဥပမာ-ေသခါနီးမွာ ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အာရံုေၾကာင့္ လူျပည္ေရာက္သြားေသာ္လည္း အဲဒီပုဂၢိဳလ္သည္ အရင္က မေကာင္းတာေတြပဲ လုပ္ခဲ့လွ်င္ လူျဖစ္ၿပီး လူခ်င္းမတူေသာ စြံ႔အနားမၾကား၊ ဒုကၡိတ၊ ေရာဂါမ်ားျခင္း၊ ေမြးၿပီးခဏေသျခင္း၊ ဆင္းရဲႏံုျခာေသာဘ၀ျဖစ္ျခင္း၊ ဉာဏ္ထုိင္မႈိင္ျခင္းစတဲ့ မေကာင္းက်ိဳးမ်ားကုိ ခံစားရပါလိမ့္မယ္။ လူျပည္မဟုတ္ဘဲ နတ္ျပည္ေရာက္သြားလွ်င္လည္း နတ္ျခင္းမတူဘဲ စည္းစိမ္းနည္းပါးျခင္း၊ အၿခံအရံနည္းပါးျခင္း၊ ရုပ္ေရႏံုျခာျခင္းစတဲ့ မေကာင္းက်ိဳးမ်ားကုိ ခံစားရပါမယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က အထင္မွားေနၾကတဲ့အယူေလးေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေသခါနီးမွလုပ္တဲ့ကုသုိလ္က အရင္အက်ိဳးေပးသလဲ၊ ေသခါနီးမွ ေကာင္းမႈလုပ္ရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ေကာင္းတဲ့ဘံုေရာက္တယ္ဆုိေတာ့ ေသခါနီးမွလုပ္မယ္လုိ႔ စိတ္ကူးၾကသူမ်ားလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။

ေသခါနီးမွာ ေကာင္းမႈလုပ္၍ ေကာင္းတဲ့ဘံုကုိအက်ိဳးေပးေသာ္လည္း မိမိသည္ ေသခါနီးတြင္ ေကာင္းမႈလုပ္ဖုိ႔ရန္ ဘယ္လုိေသျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေသမလဲဆုိတာ မသိႏုိင္ပါ။ ဥပမာ-ရုတ္တရက္ေသသြားေသာ ေသျခင္းမ်ားနဲ႔ေသသြားရလွ်င္ ဘယ္မွာေကာင္းမႈလုပ္ႏုိင္မလဲ၊ မိမိဘယ္ခ်ိန္ဘယ္ေနရာ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးေတြေရွ႕မွာ ေသရမယ္ဆုိတာေရာ ဘယ္သူကႀကိဳတင္သိႏုိင္မလဲဆုိတာေတြ ရွိေသးသည့္အတြက္ မေသခင္အသက္ရွင္ေနတုန္းမွာ ေကာင္းမႈမ်ားကုိ ေန႔စဥ္လုပ္ၿပီး မိမိစိတ္မွာ ကုသုိလ္အာရံုမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနေအာင္ လုပ္ေပးရပါမယ္။

မိမိတုိ႔သည္ ယခုလူ႔ဘ၀ရေန၍ ယခုဘ၀အတြက္ သိပ္ပူပန္စရာမလုိေတာ့ပါ။ အနာဂတ္ျဖစ္လာမည့္ဘ၀ေတြေကာင္းဖုိ႔ကုိသာ အဓိကထားလုပ္ေပးရပါမယ္။ မ်က္ေမွာက္တစ္ဘ၀ေကာင္းစားဖုိ႔နဲ႔ ေရွ႕ဆက္ျဖစ္ရမည့္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ေကာင္းစားဖုိ႔တုိ႔ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ကာ ဘယ္အရာက ပုိ၍အေရးပါသလဲ ဘယ္အတြက္ကုိ အဓိကထားလုပ္ေပးရမလဲဆုိတာ စဥ္းစားၿပီးမေကာင္းမႈမ်ားကုိ ဒီဘ၀အတြက္နဲ႔ေတာ့ မလုပ္ဘဲနဲ႔ေကာင္းမႈမ်ားကုိသာ အနာဂတ္ဘ၀မ်ားစြာအတြက္ ေကာင္းဖုိ႔ရန္ လုပ္ေပးဖုိ႔အဓိကလုိအပ္ပါေပတယ္။

ေနာက္ဆံုးေသခါနီးမွာျဖစ္တဲ့စိတ္သည္ ဘာ့ေၾကာင့္အရင္ အက်ိဳးေပးရသလဲ ဆုိတာကုိ လူသားအားလံုးနားလည္ေအာင္ တင္ျပေပးပါမယ္။ ယခုေတာ့ စာမ်ားေနၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ပဲ အရင္တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒီလ(၂၃) ရက္ေန႔ ရန္ကုန္သြားမည္မုိ႔ ဒီၾကားတြင္ေတာ့ အၿပီးသတ္ေအာင္ ေရးသားတင္ျပေပးပါမယ္ေလ။