ပံုမွန္စကားႏွင့္ၾကားရတတ္ေသာအေျဖ

၁။ ပံုမွန္စကားႏွင့္ၾကားရတတ္ေသာအေျဖ
ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုျဖင့္ လူငယ္က မိန္းမပ်ဳိကို
ပံုမွန္ေျပာေလ့ရွိေသာစကားႏွင့္ ျပန္ၾကားရတတ္ေသာ အေျဖမ်ား။
လူငယ္ - ခင္းဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေနရာမွာ ေတြ႔ဖူးသလားပဲ။
မိန္းမပ်ဳိ - ဟုတ္တယ္။ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေနရာကို ကၽြန္မ
ဘယ္ေတာ့မွ မသြားေတာ့ဘူး။
လူငယ္ - ဒီစားပြဲေဘးက ကုလားထိုင္ အားပါတယ္ေနာ္။
မိန္းမပ်ဳိ - အားတယ္။ ရွင္ ၀င္ထုိင္လုိက္ရင္ ကၽြန္မထိုင္ေနတဲ့
ကုလားထိုင္ပါ အားသြားလိမ့္မယ္။
လူငယ္ - ဘယ္ကို သြားၾကမလဲ။ မင္းဆီကုိလား။ ကိုယ့္ဆီကိုလား။
မိန္းမပ်ဳိ - သြားေတာေပါ့။ ကၽြန္မက ကၽြန္မအိမ္ကို။ ရွင္က ရွင့္အိမ္ကို။
လူငယ္ - မင္းအတြက္ဆိုရင္ ကမၻာ့၀င္ရိုးစြန္းကိုပဲ သြားရ သြားရ၊ အၿမဲတမ္း အဆင္သင့္ပဲ။
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂။ အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲျခင္း
အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ . . . . .
၁၆ ႏွစ္အရြယ္မွာ သူမ ယူမယ့္ေယာက်ာၤးဟာ ' အသက္ငယ္မယ္၊ ရုပ္ေခ်ာမယ္၊
ဥစၥာေပါမယ္၊ လူပ်ဳိျဖစ္မယ္' လို႔ေတြးတယ္။
အသက္ ၂၀အရြယ္မွာေတာ့ ' အို . . . အသက္မငယ္ခ်င္ေနပါေစ၊ ရုပ္ေခ်ာမယ္၊
ဥစၥာေပါမယ္၊ လူပ်ဳိ ျဖစ္မယ္ဆ္ိုရင္ ၿပီးေရာ '
လို႔ေတြးတယ္။
အသက္ ၂၅ႏွစ္အရြယ္မွာေတာ့ 'အို . . . အသက္မငယ္ရင္၊ ရုပ္ေခ်ာမရင္ေနပါေစ၊
ဥစၥာေပါမယ္၊ လူပ်ဳိ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ၿပီးေရာ' လို႔ေတြးတယ္။
အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာေတာ့ ' မငယ္ရင္ေန၊ ရုပ္ မေခ်ာရင္ေန၊ ဥစၥာ မေပါရင္ ေန၊
လူပ်ဳိ ျဖစ္ရင္ေတာ္ၿပီ' လို႔ ေတြးတယ္။
အဲ . . . အသက္ ၃၅ ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္း
မိန္းမရဲ႕ ေယာက်ာၤးလဲ မဆိုးပါဘူး ' လို႔ေတြးၿပီး ေမွ်ာ္လင့္တဲ့
မ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္တယ္။
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၃။ ပညာေပးခံရျခင္း
အေဖက သားကို ေျပာသည္။
' မင္းရဲ႕ အသက္အရြယ္တံုးက လင္းကြန္းဟာ ဆယ္မိုင္ေ၀းတဲ့ ေက်ာင္းကို ေန႔စဥ္
ေျခလ်င္ သြားခဲ့တယ္ကြ၊ သိလား'
' အဲဒီ လင္ကြန္းဟာ ေဖေဖ့ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွာ အေမရိကန္သမၼတ ျဖစ္ၿပီဗ်'
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၄။ ပုစၦာ
'' သံုးစကၠန္႔အတြင္း ေဘာင္းဘီ၀တ္တတ္ေအာင္ မီးသတ္သမားတို႔ကို
ေလ့က်င့္ေပးသည္ဟုဆိုသည္။ အေလ့အ
က်င့္ရၿပီးသား မီးသတ္သမားတစ္ဦးသည္ ငါးမိးနစ္အတြင္း ေဘာင္းဘီဘယ္ႏွစ္ထည္
၀တ္ႏိုင္မည္နည္း။
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၅။ ျခားနားခ်က္
" မိန္းမနဲ႔ ျခင္ အၾကား ကြာျခားခ်က္ ဘာရွိသလဲ "
" ျခင္က ေႏြက်မွ ဒုကၡေပးတယ္ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၆။ ဒါေတာ့ သိရမယ္
လူေတြ႔ စစ္ေမးပြဲတြင္ ျဖစ္သည္။
ပါေမာကၡသည္ ေမးသမွ်ေမးခြန္းကို တပည့္ျဖစ္သူ မေျဖႏိုင္ေၾကာင္း
ေတြ႔ရသည္ႏွင့္ အနည္းဆံုးေအာင္မွတ္ "ဂရိတ္သရီး " ရေအာင္ ကူညီခ်င္သည့္
ဆႏၵျဖင့္ ေျပာသည္။
" ေကာင္းၿပီ၊ ပို႔ခ်တဲ့အေၾကာင္းအရာ ဘာလဲဆိုတာ ေျပာပါ "
ေက်ာင္းသားထံမွ ဘာသံမွ မၾကားရ။
" ဒါျဖင့္ ဘယ္သူပို႔ခ်ခဲ့သလဲဆိုတာပဲေျပာေတာ့"
ေက်ာင္းသားက ဆိတ္ဆိတ္ေနၿမဲ။
" ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္တာ ငါ အရိပ္ျပေမးခြန္း ေမးလိုက္မယ္။
လက္ခ်ာပို႔ခ်ခဲ့တဲ့လူဟာ မင္းလား၊ ငါလားကြ ေဟ"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၇။ ဒါေၾကာင့္ကိုးးး
လူ၏ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုငး္တစ္ခု အားနည္းခ်ဳိ႕ယြင္းေနပါက
အျခားအစိတ္အပိုင္းတြင္ အားေကာင္းေအာင္ သဘာ၀တရားသည္
ဖန္တီးထားေလ့ရွိေၾကာင္း ၊ ပါေမာကၡက စာသင္သားတို႔ကို ရွင္းျပေနသည္။
" ဥပမာ ဆိုပါစုိ႔။ မ်က္ေစ့ကန္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ အျခားတစ္ဖက္မွာ နား
အင္မတန္ဆတ္တဲ့လူ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ အလားတူပဲ ေယာက်ၤား ပီသတယ္၊ ခြန္အားဗလ
ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ အပိုင္းမွာ အားနည္းေနျပန္ေရာ "
ခန္းမထဲမွ မွတ္ခ်က္ခ်သံ ၾကားရသည္။
" ဆရာၾကီး ဘာေၾကာင့္ ပါေမာကၡျဖစ္လာသလဲဆိုတာ အခုသေဘာ ေပါက္ၿပီ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၈။ ရွရွားဆိုတာ
ေမာင္ေကာင္းထုိက္ကို ရွရွားသူငယ္ခ်င္း ' အီဗန္ 'က ေျပာသည္။
" ရွရွားတစ္ေယာက္အတြက္ ေဗါ့ဒ္ကာတစ္ပုလင္းဟာ အေနေတာ္ပဲ၊ အဲ
ႏွစ္ပုလင္းဆိုရင္ မ်ားသြားၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ သံုးပုလင္းဆို ရင္ နည္းတယ္ဗ်
သိလား၊ ဒီအေၾကာင္းကို ဘယ္လိုပဲ ရွင္းျပ ရွင္းျပ ခင္ဗ်ားတို႔
ႏိုင္ငံျခားသားေတြ နားကိုမလည္ႏုိင္ၾကဘူး ဟင္း "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၉။ ေမးပါရေစ
ဂ်ဴးလူငယ္တစ္ေယာက္ အစၥေရးတပ္မေတာ္ထဲ၀င္ရန္ ေလွ်ာက္လႊာတင္သည္။
စစ္သားစုေဆာင္းေရးေကာ္မရွင္ရံုး တြင္ ေကာက္မရွင္ဥကၠဌက ၄င္းကိုေျပာသည္။
" ဆုိၾကပါစုိ႔ မင္းဟာ ကြင္းျပင္ထဲမွာ ေရွ႕မွာ ရန္သူအာရပ္ တစ္ေယာက္ကို
ေတြ႔တယ္။ မင္း ဘာလုပ္မလဲ "
" ေသနတ္ကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ရန္သူကို ပစ္ခ်လိုက္ပါမယ္ "
" မွန္တယ္ ၊ ေနာက္အေျခအေနတစ္ခု၊ မင္းဟာ ကြင္းျပင္ထဲမွာ ေရွ႕မွာ
အာရပ္ရန္သူ တစ္ေယာက္၊ ဘယ္ဘက္နဲ႔ ညာဘက္မွာလဲ ရန္သူ အာရပ္တစ္ေယာက္စီ
ရွိေနတယ္။ မင္း ဘာလုပ္မလဲ "
" ေသနတ္ကို ေကာက္ဆြဲၿပီး ရန္သူသံုးေယာက္စလံုးကို ပစ္ခ်လုိက္ပါမယ္ "
" မွန္တယ္။ ေနာက္ အေျခအေနတစ္မ်ဳိး၊ မင္းက ကြင္းထဲမွာ၊ ေရွ႕မွာ
ရန္သူသံုးေယာက္၊ ဘယ္ဘက္နဲ႔ ညာဘက္မွာလဲ ရန္သူ သံုးေယာက္စီ၊ ဒီၾကားထဲ
တင့္ကားတစ္စီး မင္းဆီဦးတည္လာေနတယ္။ မင္း ဘာလုပ္မလဲ "
" ေသနတ္ဆြဲၿပီး ရန္သူေတြအားလံုး ကိစၥတံုးေအာင္ ပစ္ခ်လိုက္မယ္။ တင့္ကားကို
ဗံုးနဲ႔ပစ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးလိုက္ပါမယ္ "
" မွန္တယ္။ ကိုင္း ၊ ေနာက္အေျခအေနတစ္မ်ဳိးကို စဥ္းစားၾကည့္။ မင္းဟာ
ကြင္းထဲမွာ ေရွ႕မွာ ရန္သူတစ္ရာ၊ ဘယ္နဲ႔ ညာဘက္မွာလဲ ရန္သူတစ္ရာစီ၊
တင့္ကားသံုးစင္း မင္းဆီ ခ်ဥ္းကပ္လာေနၾကတယ္။ အေပၚမွာလဲ ရဟတ္ယာဥ္ငါးစီး
၀ဲပ်ံေနတယ္။ မင္း ဘာလုပ္မလဲ "
လူငယ္အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာသည္။
" ေမးခြန္း တစ္ခု ေမးလို႔ရမလား "
" ေမးႏုိင္တယ္ "
" အစၥေရးတပ္မေတာ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တညး္ ရွိသလားဗ် ဟင္"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၀။ တစ္ခါပဲ ခြင့္လႊတ္တယ္
ရေသာလခကို ေရတြက္ၾကည့္ရင္းက ကိုဘေမာင္ ေငြကို္င္စာေရးကိုေျပာသည္။
" ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးတဲ့လခတစ္ေထာင္တိတိ ေလ်ာ့ေနပါလားဗ်"
" ဟုတ္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့လက ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္
တစ္ေထာင္ပိုေပးခဲ့မိတယ္ေလ၊ အဲဒီတံုးက ခင္ဗ်ား ၿငိမ္ေနခဲ့တယ္ မဟုတ္လား၊ "
" ပထမအႀကိမ္မွားတာပဲေလဆိုၿပီး သည္းခံခဲ့တာဗ်၊ အခု ဒုတိယအႀကိမ္
မွားျပန္ၿပီဆိုေတာ့ လြန္လြန္းတယ္ဗ်ာ"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၁။ အၾကြားၿပိဳင္ပြဲ
မုဆိုး သံုးေယာက္ အရက္ဘားတြင္ထိုင္ၿပီး မိမိတို႔၏
ေအာင္ျမင္မႈမ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာေနၾကသည္။ ပထမလူက
ဤသုိ႔ ေျပာသည္။
" ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ႀကံံံ့ႀကီးတစ္ေကာင္ ေျပးလာတယ္။ သံုးကိုက္အကြာအထိ
ဒီေကာင္ ကၽြန္ေတာ့္အနား ေရာက္လာေအာင္ ေျပးလာခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီးမွ
ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္းကို ျဖဳတ္လုိက္တယ္။ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသပါေလေရာ"
ဒုတိယလူက ေျပာသည္။
" ကၽြန္ေတာ္ ဆင္ေတြကိုလိုက္တံုးက ဆင္ရိုင္းတစ္ေကာင္ကို ၂-ကိုက္အကြာအထိ
အနားကပ္ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီးမွ က်ည္တစ္ေတာင့္တညး္နဲ႔ ဒီေကာင့္ကို
ဘုန္းကနဲလဲသြားေအာင္ လုပ္လိုက္ႏုိင္တယ္ "
တတိယလူက ေျပာသည္။
" ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ့ ကၽြဲရိုင္းဗ်၊ ဒီေကာင္ တရႈးရႈးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေ၀ွ႔ဘို႔ အတင္းေျပး ၀င္လာတယ္။ တစ္ကိုက္အကြာေလာက္မွာ ဒီေကာင့္ကို
ကၽြန္ေတာ္ ပစ္ခ်လိုက္တယ္ "
ေဘးစားပြဲတြင္ ထိုင္ေနေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္က ၀င္ေျပာသည္။
" ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာတာ ဘာဟုတ္ေသးလဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ကိုေျပာျပမယ္။ ျခေသၤ့က
ကၽြန္ေတာ့္ကို မေက်မနပ္ ဟိန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေကာင့္အနားကို
ကိုက္၀က္ေလာက္အထိ ကပ္သြားတယ္။ ဘာလက္နက္မွလဲ မပါဘူး။ ဒီေကာင့္ အေပၚ
ကၽြန္ေတာ္ ရႈးရႈးေပါက္ခ်လိုက္တယ္ "
မုဆိုးသံုးေယာက္စလံုး အံ့ၾသသံျဖင့္ ၀ိုင္းေမးၾကသည္။
" အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္သြားလဲဗ် "
" ဘာျဖစ္ရမလဲ၊ တိရစာၦန္ရံုး၀န္ထမ္းေတြ က်ဳပ္ကို လက္သီးစာေကၽြးပစ္လို္က္တာေပါ့ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၂။ ေမေမ ကူပါ
ပီတာေလး ကန္လုိ္က္ေသာေဘာလံုး အိမ္နီးခ်င္းျပဴတင္းေပါက္ကို
ထိၿပီးမွန္ကြဲသြားသည္။ အေမျဖစ္သူက ပီတာေလးကို ေျခာက္လွန္႔သည္။
" မင္း အေဖ မွန္အသစ္ မယူလာမခ်င္း ေပါက္ေနတဲ့ အေပါက္ကို
မင္းရဲ႕ဖင္ေျပာင္နဲ႔ ပိတ္ေပးရမွာပဲ နားလည္လား"
ပီတာေလး မ်က္ရည္မ်ားၾကားက ေျပာသည္။
" ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အစား ေမေမ ပိ္တ္ေပးေနာ္ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၃။ အသက္ရွည္နည္း
ပန္းၿခံထဲထိုင္ၿပီး ပီတာေလး ေခ်ာကလက္တစ္ခုၿပီး တစ္ခုစားသည္။
ေျခာက္ခုေျမာက္ေရာက္လာေသာအခါ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ခံုတြင္ ထိုင္ေနေသာလူႀကီးက
ေျပာသည္။
" ခ်ာတိတ္၊ ေခ်ာကလက္ သိပ္စားတာ မေကာင္းဘူးကြ၊ သြားပိုးစားမယ္၊ ႀကီးလာရင္
ထိပ္ေျပာင္မယ္ကြဲ႔ "
" ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အဘိုး အသက္ 106ႏွစ္ အထိ ေနသြားတာပဲ"
" ဘာလဲ၊ သူလဲ မင္းလိုပဲ တစ္ေန႔ကို ေခ်ာကလက္ ေျခာက္ခုစားသလား "
" ဟင့္အင္း၊ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိစၥမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဘာမွ ၀င္မေျပာဘူး "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၄။ ေရခ်ိန္ကို သိပါ
"အရက္ေသာက္တဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ေရခ်ိန္ကို ကိုယ္သိဘို႔ လိုတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္
ေသာက္တာနည္းသြားတတ္တယ္ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၅။ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း
"ကိုဘေမာင္အရက္မူးၿပီး အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။ တံခါးကိုဖြင့္သည္။
၀င္၀င္ခ်င္း အသံဆိုးႀကီးျဖင့္ ေအာ္သည္။"
" ေဟ့၊ ငါျပန္လာၿပီကြ၊ ငါေျပာတာ ၾကားလား၊ ျပန္လာၿပီကြ ငါ၊ ငါ ေျပာတာ
မရွင္းဘူးလားကြ ေဟ "
မည္သူမွ မတံု႔ျပန္ေခ်။ ကိုဘေမာင္ မီးဖိုးေခ်ာင္ထဲ ၀င္သည္။
ေၾကာင္အိ္မ္ကိုဖြင့္ၿပီး အထဲမွ ပန္းကန္မ်ားကို ၾကမ္းေပၚကို ပစ္ခ် သည္။
ကြဲသံရွသံမ်ား ျမည္ဟီးသြားသည္။ ကိုဘေမာင္ ထပ္ေအာ္သည္။
" ေဟ့ ငါျပန္လာၿပီကြ၊ ၾကားလား "
တစ္ခန္းလံုး တိတ္ဆိတ္ေနၿမဲ၊ ကိုဘေမာင္ ဧည့္ခန္းထဲ၀င္ၿပီး ပန္းအိုးကို
ပစ္ခြဲသည္။ ရုပ္ျမင္စက္ကို စားပြဲႏွင့္အတူ ၾကမး္ျပင္ေပၚေပါက္ခ်သည္။
အခန္းထဲရွိသမွ်ပစၥည္းေတြကို ေျပာင္းဆန္ေနေအာင္လုပ္သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ ဖိနပ္မခၽြတ္ဘဲ အိပ္ရာေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။ႏႈတ္မွလည္း
ေက်နပ္သံျဖင့္ ေျပာသည္။
" တစ္ေယာက္တည္း ေနရတာ တယ္ ေကာင္းပါလားေနာ္"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၆။ အတံု႔အလွည့္

ေမာ္စကုိၿမိဳ႕၏ တစ္ခုေသာအရက္ဘားသုိ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္၀င္လာၿပီး၊
ဘီယာတစ္ခြက္ မွာသည္။ ေဘာက္ခ်ာေပး ရန္လည္း ေျပာသည္။
လူႀကီးသည္အိပ္ထဲမွ တစ္ရူဘယ္တန္ အေၾကြေစ့၂၇ေစ့ကိုထုတ္လုိ္က္ၿပီး
စားပြဲထိုး၏လက္ထဲမအပ္ဘဲ ဘားေကာင္ တာရွိရာ ေဘးဘက္ပစ္ေပးလုိက္သည္။
ပိုက္ဆံမ်ားျပန္႔က်ဲသြားသည္။ ဘားမင္၏မ်က္ႏွာ ေဒါသေရာင္သန္းသြားသည္။
သို႔ေသာ္ ဧည့္သည္ကို မည္သို႔မွျပန္မေျပာေခ်။ ပိုက္ဆံမ်ားကို
ေကာက္သိမ္းသည္။ စိတ္ထဲကေတာ့ မေက်နပ္။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ မေန႔ကလူႀကီး ေရာက္လာျပန္ၿပီး ဘီယာမွာသည္။ ၂၇ရူဘယ္ပင္
က်ရာ လူႀကီးသည္ အိတ္ထဲမွ ၅၀ရူဘယ္တန္ ေငြစကၠဴတစ္ရြက္ကို ထုတ္ၿပီး
ဘားမင္းကို လွမ္းေပးသည္။
" ဒီလူ႔ကို ငါ ဒီိတစ္ခါ ျပန္ဆံုးမရမယ္" ဟု ဘားမင္း ေတြးလိုက္ၿပီး
ျပန္အမ္းေငြ ၂၃ရူဘယ္ကို တစ္ရူဘယ္တန္ ေၾကြေစ့ေတြခ်ည္း ေပးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ေရာ့ ျပန္အမ္းေငြ ဟုေျပာကာ အခန္းထဲသုိ႔ ပစ္ေပးလိုက္သည္။
ပိုက္ဆံမ်ား ျပန္႔က်ဲသြားသည္။
လူႀကီးသည္ စကၠန္႔ပိုင္းမွ် စဥး္စားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္အိတ္ထဲမွ
တစ္ရူဘယ္တန္အေၾကြေစ့ ၄ေစ့ ထုတ္ကာ ဘားမင္းကို လွမ္းေျပာသည္။
" ေနာက္ထပ္ ဘီယာတစ္ခြက္ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၇။ သတိေပးခ်က္
အေ၀းေျပးကားလမ္းေဘးတြင္ ေထာင္ထားေသာ ဆုိင္းဘုတ္။
"ျဖည္းျဖည္းေမာင္း ေရွ႔မွာ သခ်ိၤဳင္း "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၈။ ေမ့လုိက္ၿပီ
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဆံုၾကသည္။တစ္ေယာက္က ေျပာသည္။
" ဒုကၡပဲ၊ ငါ ပိုက္ဆံအိိတ္ ေမ့လာတယ္။ ေငြတစ္ဆယ္ ေခ်းပါ လားကြ ဟင္ "
" ေရာ့ "
ေနာက္တစ္ေန႔
" မင္းကို ငါ ေငြတစ္ဆယ္ ေပးစရာရွိတယ္ေနာ္"
" ဟုတ္တယ္ "
" ဒီေန႔လဲ ငါ ပိုက္ဆံအိတ္ ေမ့လာတယ္။ ၄၀ ေခ်းကြာ၊ အေၾကြး ငါးဆယ္လို႔ မွတ္လိုက္ေပါ့ "
" ေရာ့ ေလးဆယ္ "
ေနာက္တစ္ေန႔
"ငါ မင္းကို ေငြငါးဆယ္ ေပးစရာရွိတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္တယ္"
" ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီေန႔လဲ ငါပိုက္ဆံအိတ္ ေမ့လာျပန္ၿပီ။ ၁၅၀ ထပ္ေခ်းကြာ
ေနာက္ေန႔မွာ ငါ ႏွစ္ရာ ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ "
" ေရာ့ "
ေနာက္တစ္ေန႔
" မင္းကို ငါေငြႏွစ္ရာ ေပးစရာရွိတယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္တယ္"
"ဒီလိုလုပ္၊ ငါ့ကို ေနာက္ထပ္ ၃၀၀ ထပ္ေခ်း၊ စုစုေပါင္း ၅၀၀ျဖစ္သြား
ရေအာင္၊ မွတ္ရတာလဲ လြယ္တယ္ "
" အိုေကေလ "
ေနာက္တစ္ေန႔
" သူငယ္ခ်င္း၊ မင္းကို ငါ ၅၀၀ အေၾကြးေပးစရာ ရွိတယ္ေနာ္"
" ဟင့္ အင္း"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၁၉။ ေထာက္ခံတယ္
မိေဆြႏွစ္ေယာက္ ဆံုၾကသည္။
" ေယာက်ာၤးနဲ႔ မိန္းမတန္းတူ အခြင့္အေရး ရေရးကိစၥအေပၚ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို သေဘာထားလဲ"
"အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံတာေပါ့၊ မိန္းမ ေျပာတဲ့ အတုိင္းလိုက္လုပ္ေနရတာ
ၾကာေတာ့ၿငီးေငြ႔လာၿပီဗ်ာ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၀။ ေခြးမဟုတ္ပါ
ပီတာတို႔ မိသားစု ညစာစားေနၾကသည္။ သံုးဦးစလံုး ၿငိမ္သက္စြာ စားေနၾကသည္။
ရုတ္တရက္ ပီတာ့အေမက ေျပာသည္။
" သား အရုိးကို ကိုက္မေနနဲ႔ေလ၊ သားဟာ ေခြးမဟုတ္ဘူးကြဲ႔၊ ေဖေဖ့ကို ေပးလုိက္"
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၁။ အေျဖမွန္
ဂဏန္းသခ်ာၤသင္ေနခ်ိန္တြင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာမက ပီတာေလးကို ေမးသည္။
" ၁၀၀ကေန ၁ ႏႈတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္က်န္မလဲ "
" သုညႏွစ္လံုး က်န္ပါမယ္ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၂။ ဖဲကစားတဲ့ ကိုခ်ဴခ်ာ
အေ၀းေျပးရထားေပၚတြင္ ျဖစ္သည္။
အိပ္ခန္းတြဲ၏ ႏွစ္ေယာက္ခန္းတြင္ ကိုခ်ဴခ်ာ ေနရာရသည္။ ခရီးသြားေဖၚ ရုရွားက ေျပာသည္။
" ဒီမွာ ကိုခ်ဴခ်ာ၊ ပ်င္းလွတယ္ဗ်ာ၊ ဖဲကစားရေအာင္ "
" ဟဲ ဟဲ၊ ခ်ဴခ်ာ မအဘူးေနာ္၊ ဖဲလိမ္ရိုက္ၿပီး ခ်ဴခ်ာဆီက ပိုက္ဆံကို ယူမလို႔လား "
"ဟာ မဟုတ္တာ။ ေၾကာက္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်ဴခ်ာ ကစားနည္းတစ္ခုခုကို
ကစားၾကာတာေပါ့၊ ဘယ့္နဲ႔လဲ "
" ေကာင္းၿပီေလ၊ ဘြန္တာ ကစားနည္းကို ကစားၾကရေအာင္ "
" ဘယ္လို ကစားရတာလဲ "
" ပိုက္ဆံ အရင္ထည့္ ျပမယ္ "
ပိုက္ဆံ ထည့္လုိက္ၾကသည္။ ကိုခ်ဴခ်ာ ဖဲေ၀သည္။
ကိုယ့္ဖဲခ်ပ္ကိုယ္ယူၿပီးၿပိးခ်င္း ဘြန္တာ ဟု ကိုခ်ဴခ်ာ ေအာ္လိုက္သည္။
ပိုက္ဆံမ်ားကို သိမ္းသည္။ ရုရွားႀကီး အံ့ၾသစြာ ေမးသည္။
" ဘြန္တာ ကစားနည္းနဲ႔ စည္းကမး္ခ်က္ေတြက ဘာလဲ "
" ရွင္းရွင္းေလး ဘြန္တာ လို႔ စေအာ္ႏိုင္တဲ့လူ ႏုိင္တယ္ "
ပိုက္ဆံ ထပ္ထည့္ၾကသည္။ ဖဲခ်ပ္မ်ား ေ၀ၿပီးသည္ႏွင့္ ရုရွားႀကီး ဘြန္တာ
ဟုေအာ္ကာ ပိုက္ဆံသိမ္းဘို့ လုပ္သည္။ ကိုခ်ဴခ်ာကလည္း
မိမိတည့္ထားေသာပိုက္ဆံကို ဆြဲယူသည္။ ရုရွားႀကီး နားမလည္ေသာ
မ်က္္လံုးမ်ားျဖင့္ၾကည့္ရာ ကိုခ်ဴခ်ာ က ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္ေျဖသည္။
" ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ဂ်ဳိကာ ပါတယ္၊ ဟဲ ဟဲ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၃။ အံ့ဘြယ္ ၇ ပါး
ဆိုဗီယက္ေခတ္၏ အံ့ဘယ္ ၇- ပါး။
၁။ အလုပ္လက္မဲ့ မရွိ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး။
၂။ ဘယ္သူမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီမံကိ္န္းလ်ာထားခ်က္ အၿမဲတမ္းျပည့္မီတယ္။
၃။ စီမံကိန္းလ်ာထားခ်က္ အၿမဲတမ္းျပည့္မီတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆို္င္မွာ ဘာမွမရွိဘူး။
၄။ ဆိုင္မွာ ဘာမွမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ တန္းစီေနၾကတာ အရွည္ႀကီး။
၅။ ေနရာတကာမွာ တန္းေတြအရွည္ႀကီး။ ဒါေပမယ့္ ေျပာေတာ့ ပေဒသာပင္ေခတ္
ေရာက္ဘို႔နီးေနၿပီတဲ့။
၆။ ပေဒသာပင္ေခတ္ ေရာက္ဘို႔နီးေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ မေက်နပ္ဘူး။
၇။ ဘယ္သူမွ မေက်နပ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးေထာက္ခံမဲ ေပးၾကတယ္။
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၄။ သူခို္းေလး
ဇနီးသည္ မီးဖြားမည့္ရက္ နီးကပ္လာသျဖင့္ ကိုဘေမာင္ ေဗဒင္ ဆရာမဆီ သြားသည္။
ေဗဒင္ ဆရာမက ေျပာသည္။
" လက္သီးဆုပ္ၿပီး ေမြးလာတယ္ဆိုရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ သူခိုး၊ဓါးျပ ျဖစ္မယ္။
လက္ျဖန္႔ၿပီးေမြးလာတယ္ဆိုရင္ ႀကီးလာရင္ လူေကာင္းျဖစ္မယ္ "
ေမြးမည့္ရက္ ေရာက္လာသည္။ အခန္းေရွ႕တြင္ ကိုဘေမာင္ ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနသည္။
ေမြးၿပီးဆုိသည္နွင့္ သားဖြားခန္းထဲေျပး၀င္ၿပီး သားငယ္ကို ငုံ႕ၾကည္သည္။
ကေလးမွားလက္သီးဆုပ္ၿပီး ေမြးလာသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ႏွင့္ ကေလးနားကပ္ၿပီး
ေအာ္သည္။
" သား၊ သား၊ လက္ကို ျဖန္႔လိုက္၊ ျဖန္႔လိုက္ "
ခ်ာတိတ္က ျပန္ေျပာသည္။
" အေဖ . . . ေအာ္မေနနဲ႔၊ ကၽြန္ေတာ့လက္ထဲမွာ ဆရာ၀န္ရဲ႕ လက္စြပ္ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၅။ ခါးကုန္းနဲ႔ငထစ္
ခါးကုန္းက မိတ္ေဆြျဖစ္သူ ငထစ္(စကားထစ္သူ)ထံ ဖုန္းဆက္ေျပာသည္။
" ေဟ့ ငထစ္၊ မင္းအတြက္ ငါ အလုပ္တစ္ခု ရွာေတြ႕ထားတယ္ကြ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ
သတင္းေၾကညာတဲ့အလုပ္ လုပ္မလား "
သူ႕အားနည္းခ်က္ကို အခုလိုရယ္သြမ္းေသြးရမလားဟု ကိုငထစ္ ေဒါသျဖစ္သြားသည္။
သုိ႔ႏွင့္ ခပ္နာနာေလး ျပန္ထုိး ႏွက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္သည္။ ခဏအၾကာတြင္
ခါးကုန္းဆီ ဖုနး္ဆက္သည္။
" ေဟ့ ခါး. . . ခါး. . .ကုန္း၊ မွတ္ . . . မွတ္မိ . . . လား၊ မႏွစ္က . .
.မင္းနဲ႔ငါ . . .ဓာတ္. . . .ဓာတ္ပံု . . . .အတူတူတြဲ. . . . ရိုက္ . . .
.ရိုက္ခဲ့တာေလ၊ အဲ. . . အဲဒါ ဓာတ္ပံု လာ. . . လာ. . . .ယူ၊ ငါ့အယ္လဘမ္. .
. .ပိတ္ . . .ပိတ္မရဘူး "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၆။ ခင္းဗ်ား ဘာလုပ္သလ
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းကို အလွည့္က်
ျမွင့္တင္ရန္ အေျခအေနျဖစ္လာသျဖင့္ ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို မျမွင့္တင္မွီ
ျပည္သူလူထု၏ သေဘာထား မည္သို႔ရွိမည္နည္းဆုိသည္ကို ေလ့လာရန္
ဆံုးျဖတ္လုိက္သည္။
တစ္ေန႔ အဖိုးတန္မဟုတ္ေသာ္လည္း သန္႔ျပန္႔သည့္အ၀တ္အစားကို ၀တ္ထားေသာ
ပညာတတ္ပံုမရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ရာ ကားေပၚမွဆင္းၿပီး ေမးသည္။
" တစ္ခု ေမးပါရေစ၊ တကယ္လို႔ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြကို ငါးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္း
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမွင့္တင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အေနက်ပ္သြားမလား "
" အေထြအထူး က်ပ္သြားစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး "
" တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း ျမွင့္တင္လုိက္မယ္ဆိုရင္ေကာ "
" အင္း၊ ေနလို႔ရမွာပါ၊ ရတဲ့၀င္ေငြနဲ႔ ေလာက္ပါတယ္"
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ၀မး္သာသြားသည္။ အားတက္လာသံႏွင့္ ဆက္ေမးသည္။
" ငါးရာရာခိုင္ႏႈန္း ျမွင့္တက္သြားမယ္ ဆုိရင္ေကာဗ်ာ "
" အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ တုိက္တစ္လံုး ေဆာက္ရမလားပဲ "
" တယ္ ဟုတ္ပါလား၊ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဘာအလုပ္လုပ္သလဲဗ် ဟင္ "
" သုဘရာဇာပါ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၇။ ျမည္းႏွစ္ေကာင္
တာ၀န္ၿပီးဆံုး၍ ရဲကားသည္ စခနး္ရွိရာၿမိဳ႕ကို ဦးတည္ၿပီး
ျပန္ေမာင္းလာသည္။ ၿမိဳ႕သုိ႔ မေရာက္မီတြင္ လူငယ္ တစ္ေယာက္
ျမည္းႏွစ္ေကာင္ကို ႀကိဳးႏွင့္ဆြဲလာသည္ကို ျမင္ရသည္။ ယာဥ္ေမာင္းရဲက
ေနာက္ေျပာင္လိုစိတ္ႏွင့္ ကားကို ခဏရပ္ၿပီးလူငယ္ကို လွမ္းေျပာသည္။
" ေဟ့ ေမာင္ရင္ညီေလးေတြကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေခၚလာတယ္လား၊ ဘာျဖစ္လုိ႔
သူတို႔ကို ႀကိဳးနဲ႔အခိုင္အမာ ခ်ည္ထားရတာလဲ၊ ဘာလဲထြက္ေျပးသြားၾကမွာ
ေၾကာက္လုိ႔လားကြ ေဟ "
လူငယ္က ျပန္ေျပာသည္။
" ဟုတ္တယ္၊ သူတို႔ ထြက္ေျပးၿပီး ရဲသား၀င္လုပ္မွာ စုိးလို႔ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၈။ ျခြင္းခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္
လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနၾကသည္။
" တစ္ၿပိဳင္တည္း လွလည္း လွ၊ ဥာဏ္လည္းေကာင္းတဲ့အမ်ဳိးသမီးဆိုတာ
မရွိတဲ့အတြက္ ၀မ္းနည္းစရာပဲေနာ္ "
" ဘာလို႔မရွိရမွာလဲ၊ ရွိပါတယ္ "
" ပံုမွန္အားျဖင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ လွတယ္ဆိုရင္ ထံုတတ္တယ္။ အဲ
ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ဆုိရင္ ရဳုပ္ဆိုးမ ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ေလဗ်ာ"
" ျခြင္းခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္ "
" ဟုတ္ပါတယ္၊ ထံုလည္း ထံု ရုပ္လညး္ဆုိးတဲ့ အမ်ဳိးသမီး "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၂၉။ တန္ဘုိးမရွိေသာသူ
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အေလာင္းအစား လုပ္ၾကသည္။ တကၠစီကားမွတ္တုိင္သုိ႔
ေရာက္လာၾကၿပီး တစ္ေယာက္က တကၠစီဒရိုင္ဘာကို ေမးသည္။
" ဒီကေန ၿမိဳ႔ထဲကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ "
" ႏွစ္ရာ"
" ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းပါ ကၽြန္ေတာ့နဲ႔အတူ လိုက္မယ္ဆိုရင္ေကာ "
" ႏွစ္ရာပဲ"
" ၾကားတယ္ မဟုတ္လား ဘေမာင္၊ မင္းဟာ ဘာတန္ဖုိးမွ မရွိတဲ့ အေကာင္္ဆိုတာ
ယံုၿပီလား ကဲ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၃၀။ ဧည့္သည္ဆိုတာ စားဘို႔လာတာ
အိမ္ရွင္က အသားကို ေသးေသးေလး တံုးၿပီး ခ်က္သည္။
ဧည့္သည္က ထမင္းတစ္လုပ္စားတုိင္း အသားငါးတံုယူထည့္သည္။
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၃၁။ ျပည္သူ႕ေမတၱာ
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသည္ မိမိအေပၚ
ျပည္သူတုိ႔မည္သုိ႔သေဘာထားသနညး္ ဆိုသည္ကို သိလုိသည္ႏွင့္ မိမိကိုယ္မိမိ
ဓာတ္ဆီေလာင္းၿပီး သတ္ေသလို္က္သည္ဟု သတင္းလႊင့္ခို္င္းလုိက္သည္။
ကိုယ္တုိင္မူ ရုပ္ဖ်က္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲထြက္သည္။ ၿမိဳ႕လည္တစ္ေနရာတြင္
လူမ်ား၀ုိင္းအံုးေနၾကသည္ကိုျမင္ရာ တစ္ေယာက္ကို လွမ္းေမးသည္။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ်"
" ခင္ဗ်ား မသိေသးဘူးလား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္ရဆံုး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီးရႈိ႕သတ္ေသသြားသတဲ့ အဲဒါ သူရဲ႕က်န္ရစ္တဲ့
ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကို ကူညီဘို႔ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလွဴခံေနၾကတာေလ "
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး အေတာ္ေလး ၾကည္ႏူးသြားသည္။
" ခင္ဗ်ားတုိ႔ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္ၾကတဲ့လူေတြပါလား၊ ဒါနဲ႔ အလွဴခံတာ အေတာ္ရၿပီလားဗ် "
" မိနစ္ပိုင္းပဲ ရွိေသးတယ္၊ ဂါလံငါးဆယ္ေတာင္ ရၿပီ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၃၂။ လိုအပ္ခ်က္
ေမာ္စကိုၿမိဳ႕လယ္တြင္ ျဖစ္သည္။
ရဲကားတစ္စီး ျဖတ္သြားသည္ကိုၾကည့္ၿပီး တစ္ေယာက္ကေမးသည္။
" ဘာျဖစ္လို႔ ရဲကားေပၚမွာ လူေလးေယာက္ ထိုင္လုိက္သြားတာလဲ "
" ကားေမာင္းခ်င္ရင္ အနည္းဆံုး ရွစ္တန္းေအာ္ရတယ္ေလ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၃၃။ စာရင္းအင္း
" ရုရွားႏုိင္ငံေတာ္စာရင္းအင္းဌာန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ရုရွားႏုိင္ငံတြင္
အစုိးရအရာရွိေပါင္း ၁၈-သန္း ရွိသည္။ ယင္းသည္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိ
အလုပ္မလုပ္သူ လူဦးေရ၏ ပ်မ္းမွ်ျခင္း ငါးပံုတစ္ပံု ျဖစ္သည္။ "
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
၃၄။ သတင္းႏွစ္ခု
" ငါ့မွာ သတင္းႏွစ္ခု ရွိတယ္၊ တစ္ခုက ေကာင္းတဲ့သတင္း၊ ေနာက္တစ္ခုက
မေကာင္းတဲ့သတင္း "
" မေကာင္းတာက စကြာ"
" ငါ့ထက္ ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့လူေတြ ရွိေနတယ္ကြာ"
" ေကာင္းတဲ့သတင္းကေကာ "
" ကံေကာင္းေထာက္မခ်င္ေတာ့ အဲဒီလူေတြအထဲမွာ မင္းမပါဘူး "