ေမ့ႏုိင္ေပ

အသျပာ မကပ္ တဲ့ ဤ လူမုိက္ေပမုိ႕

ဝမ္းစာ ခဲခက္၊

ဆန္တြင္းက နက္ ေသာေၾကာင့္

မ႐ွိဝမ္းစာ ၊ ႐ွိတန္ဆာဟု

ဆုိ႐ုိးစကား ရွိေပျငားသုိ႕

မရွိဝမ္းစာ၊ ရွိ ပညာဟု

မွတ္သားေပအပ္ ၊ ေရွးထုံးမူလ်က္

စာအုပ္စာေပ ၊ လူ႕မိတ္ေဆြလည္း

အေဟာင္းဆုိင္ေရာက္ ၊ ဘဝေျပာင္းသည္

႐ုပ္၊ နာမ္ ဆက္သည့္

ထမင္း တစ္နပ္

မေမ့အပ္။