ဒီဘ၀ေသရင္ ေနာင္ဘ၀ဆုိတာ မရွိဘူးလုိ႔ အယူရွိၾကတဲ့လူေတြအား (၂)ႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္ထိ မိမိျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေဟာင္းကုိ ျပန္လည္မွတ္မိေနေသာ ကေလးမ်ားနဲ႔သက္ေသျပရပါမယ္။။ အဲဒီကေလးမ်ားသည္ အရင္ဘ၀က မိမိခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡကုိစြဲခဲ့၍လည္းေကာင္း၊ မိမိပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ အမွတ္သေကၤတႀကီးစြာျဖင့္ ထားခဲ့၍လည္းေကာင္း၊ သမာဓိအားေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့၍လည္းေကာင္း အသိဉာဏ္အားေကာင္းခ်ိန္ ကေလးဘ၀၌ ေျပာျပၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အသိဉာဏ္အားနည္းလာေသာ အသက္ႀကီးေသာအရြယ္တြင္ ျပန္လည္မေျပာျပႏုိင္ေတာ့ပါ။ တကယ္ကုိ ေမြးကတည္းက ေသသည္အထိ မိမိျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကုိ ျပန္လည္ေျပာျပႏုိင္သူသည္ အရင္ဘ၀ကုိေအာက္ေမ့ႏုိင္ေသာ ဇာတိႆရဉာဏ္ရရွိသူမ်ားသာ ေျပာျပေပးႏုိင္ပါတယ္။
တစ္ဘ၀မွတစ္ဘ၀သုိ႔ေျပာင္းတဲ့ခါ စိတ္သည္ခ်က္ျခင္းဆက္တုိက္ျဖစ္ေန၍ ဘ၀ေတြ ပုံသ႑ာန္ေတြသာေျပာင္းသြားပါတယ္။ စိတ္တရားရုပ္တရားေတြကေတာ့ ယခုဘ၀က ခ်ဳပ္ပ်က္ၿပီး ေနာက္ဘ၀မွာလည္း ဆက္တုိက္စိတ္သစ္ရုပ္သစ္ေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ၾကားကာလရယ္လုိ႔ သီးသန္႔မရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ စိတ္တရား ရုပ္တရားတုိ႔ရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ပ်က္မႈေတြဟာ လ်င္ျမန္လြန္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္တရားရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ျမန္မႈကုိ ၀ိပႆနာမရႈ႕၍ မသိလွ်င္ေတာင္မွ စိတ္တရားရဲ႕ လ်င္ျမန္မႈကုိေတာ့ လူတုိင္းသိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျမန္ဆန္လွတဲ့ စိတ္တရားရုပ္တရားေတြဟာ ဘယ္မွာၾကားကာလရဲ႕လုိ႔ ရွိႏုိင္ပါမလား။
တကယ္ေတာ့ သတၱ၀ါတစ္ဦး ဘ၀ေျပာင္းတယ္ဆုိတာ မိမိတုိ႔ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ေတြေျပာင္းသလုိ ခ်က္ျခင္းေျပာင္းလဲေနတာပါ။ (၂၀၁၀)ဒီဇင္ဘာ(၃၁)ရက္ေန႔ ည(၁၂)နာရီေက်ာ္လြန္သြားလုိ႔ (၂၀၁၁)ျဖစ္သြားသလုိ တစ္ဘ၀က ရုပ္နာမ္တရားေတြကုန္လုိ႔ ေနာက္ဘ၀သစ္ရုပ္နာမ္တရားေတြ ဆက္ျဖစ္သြားတာပါ။ (၂၀၁၀)ကေန (၂၀၁၁)လုိ႔ ေျပာင္းလဲသြားသလုိ လူ႔ဘ၀ကေန နတ္ဘ၀ သုိ႔မဟုတ္ အပါယ္ဘ၀တစ္ခုခုသုိ႔ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းပါ။ (၂၀၁၀)မွာလည္ပတ္ေနေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ ျခားကာလရပ္နားမႈမရွိဘဲ ေျပာင္းလဲသြားသလုိ ရုပ္တရားနာမ္တရားေတြဟာလည္း အရင္ဘ၀ကပ်က္ၿပီးတာနဲ႔ အသစ္တစ္ဖန္ ဆက္တုိက္ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ရဟန္းတစ္ပါးဟာ တရားအားထုတ္ရင္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတဲ့အခါ နတ္ျပည္ကုိေရာက္ၿပီး နတ္သားသြားျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ကုိယ္သူဘ၀ေျပာင္းသြားတာကုိ မသိရွာဘူးေလ။ သူကေတာ့ နတ္ျပည္မွာ နတ္သားျဖစ္ေနေသာ္လည္း တရားကေတာ့ ထုိင္လ်က္ပါပဲတဲ့။ လူ႔ျပည္က ထုိင္းလ်က္ေသသြားျခင္းေၾကာင့္ နတ္ျပည္မွာလည္း ထုိင္လ်က္ပဲ နတ္သားျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတရားထုိင္ေနတာကုိ နေဘးက နတ္သမီးေတြက ထူးဆန္းၿပီး ဒီနတ္သားက ဘယ္လုိလဲ နတ္ျပည္လာၿပီး မေပ်ာ္ပါးပဲနဲ႔ တရားထုိင္ေနပါလားဆုိၿပီး သူနားမွာ ပူညံပူညံလုပ္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ နတ္သမီးေတြသူနားမွာ ပူညံလုပ္ေနတာကုိ နတ္သားကေတာ့ တရားအားထုတ္ရင္း စိတ္ထဲမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိလာတဲ့ ဒကာမေတြ စကားေျပာေနတာလုိ႔ ထင္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး နတ္သမီးေတြက သူ႔ေရွ႕မွာ မွတ္တစ္ခ်က္ေထာင္ျပၿပီး မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၾကည့္လုိက္ပါအုန္းလုိ႔ ေျပာတဲ့အခါက်မွ သူ႔ကုိယ္သူ ရဟန္းဘ၀ကေန နတ္သားဘ၀ျဖစ္ေနတာပါလားလုိ႔ သိသြားပါတယ္။ အဲဒါကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သတၱ၀ါေတြတစ္ဘ၀မွတစ္ဘ၀သုိ႔ ေျပာင္းတဲ့ခါမွာ စိတ္တရားရုပ္တရားေတြဟာ ဆက္တုိက္လုိက္ျဖစ္ပ်က္လုပ္ေနတယ္ဆုိတာ သိသာပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိ ဘ၀ေျပာင္းတဲ့ခါ စိတ္တရားရုပ္တရားေတြရဲ႕ လ်င္ျမန္စြာ ဆက္တုိက္ျဖစ္ပ်က္ေနမႈကုိ သိေလာက္မယ္ထင္ပါတယ္။
ဦးဇင္းတုိ႔ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္းဟာ အဲဒီျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့စိတ္တရား ရုပ္တရားေတြ ရပ္တန္႔သြားရာနိဗၺာန္ကုိေရာက္ဖုိ႔ပါ။ ဒါကုိ လူေတြက ယခုရေနတဲ့ဘ၀ကေန ေနာက္ဘ၀ကုိကူးေျပာင္းရမွာ ေၾကာက္ေနၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မိမိတုိ႔ဟာ ရုပ္တရားစိတ္တရားေတြကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ဘ၀ကုိလုိခ်င္မႈ၊ ေလာဘ၊ ျဖစ္လာတဲ့ဘ၀ကုိ ႏွစ္သက္တြယ္တာမႈျဖစ္ေအာင္ အမွန္တရားကုိ မျမင္ေအာင္ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ အ၀ိဇၨာ၊ မိမိျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းကံမေကာင္းကံေတြကုိ ပယ္သတ္ေပးႏုိင္တဲ့ သစၥာတရားကုိ သိရွိေအာင္ အားမထုတ္ထားေသးသမွ် ဘ၀ေတြဟာ ျဖစ္ေနအုန္းမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ မိမိတုိ႔က တကယ့္ကုိ ဘ၀ေတြျဖစ္ၿပီးေသရမွာကုိေၾကာက္တယ္ဆုိရင္ အဝိဇၨာအစရွိတဲ့ကိေလသာတရားေတြကုိ သစၥာတရားနဲ႔ ပယ္သတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ ဒီဘ၀တစ္ခုတည္းကုိပဲ ေသရမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီဘ၀ေလးပဲ ေသရမွာေၾကာက္မေနၾကပါနဲ႔။ အၿမဲမေသရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔သာ အဓိကလုိအပ္ပါေပတယ္။
ေသခါနီးမွာထင္တဲ့ နိမိတ္(၃)မ်ိဳးအက်ယ္ႏွင့္ ေသခါနီးနာတာရွည္လူမ်ားကုိ ဘယ္လုိျပဳလုပ္ေပးသင့္တယ္၊ မေသခင္ဘယ္လုိ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရမယ္ဆုိတာကုိ ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမယ္။
0 comments:
Post a Comment