Pages

Monday, February 7, 2011

၇ာဇ၀င္ထဲကအလြမ္း..မင္းနႏၵာႏွင့္၇ွင္ေမြ႕ႏြမ္း....အပိုင္း(၃)

တစ္ခါတရံညဘက္မ်ားတြင္လဲခ်ိန္းဆိုေတြ့ဆံုခဲ့ၾကတယ္ေလ။တစ္ေန၇ာ၇ာမွာအတူတူထိုင္၇င္းေကာင္ကင္ျပာၾကီးမွေငြလမင္းၾကီးနဲ့ၾကယ္ပြင့္
ေလးမ်ားကိုေမာ့ၾကည့္ေနမိတက္ၾကတယ္။ေမြ႕ႏြမ္းကက်ဳပ္လက္ေလးကိုအသာဆုပ္ယူ၇င္းခ်စ္မႏိုးေလသံျဖစ္ေျပာသည္။
လူၾကီးကေကာင္းကင္ကေငြလမင္းၾကီးဆို၇င္ေကာင္မေလးကေငြလမင္းၾကီးေဘးနားမွာခစားတဲ့ၾကယ္ပြင့္ေလးျဖစ္ခ်င္တယ္သိလား
ဟင္..လူၾကီးကေငြလမင္းၾကီး
ဟုတ္တယ္ေလ
ေကာင္မေလးကၾကယ္ပြင့္ေလးေပါ့....ဟုတ္လား
..အင္းေပါ့....
ေငြလမင္းၾကီးရဲ့ဘးမွာၾကယ္ပြင့္ေလးကအျမဲခစားေနမယ္
..အင္းေပါ့..လမင္းၾကီးနဲ့ၾကယ္ပြင့္ေလးကေကာင္းကင္အတူတူေနၾကမယ္ေလ..
တကယ္ဘဲအတူတူေနမွာလား...
အတူတူဘဲေပါ့...
ၾကယ္ဆိုတာေၾကြတက္တဲ့အမ်ိဳးေနာ္။တကယ္လို့ၾကယ္ပြင့္ေလးေၾကြသြား၇င္လမင္းၾကီးငိုက်န္၇စ္ေနဦးမယ္..
အို....ေမြ႕ႏြမ္းမ်က္ႏွာငယ္သြားသည္။ျပီးမွ....ေကာင္မေလးကရိုး၂ၾကယ္မဟုတ္ဘူးေလ..ဒါျဖစ္ဘာၾကယ္လဲ...
ဘယ္ေတာ့မွမေၾကြတဲ့ဓူ၀ံၾကယ္ေလ။ေကာင္းကင္မွာလမင္းၾကီးနဲ့အဲျမဲထာ၀၇အတူတူေနမယ့္ဓူ၀ံၾကယ္ေပါ့
အင္း..ေျပာတက္လိုက္တာ..ေကာင္မေလး၇ယ္
ဒီပံုျပင္ကိုဘယ္လိုနာမည္ေပးမလဲလူၾကီး.....အင္း....ဓူ၀ံၾကယ္သစၥာလို့နာမည္ေပး၇ေအာင္ေလ..ေကာင္းတယ္...ေကာင္းတယ္
လူၾကီးကဥာဏ္ေကာင္းသာဘဲ......၇ယ္ၾက၇ျပန္သည္။ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးရြင္၇ြင္ျမဴးျမဴး၇ယ္ၾက၇ျပန္သည္။
က်ုပ္သန္လ်င္ကြ်န္းဘက္ကိုေန့ေန့ညညကူးကူးသြားေနတာ့တစ္ေန့ေတာ့က်ဳပ္ဖခမည္းေတာ္ဥကၠလညပမင္းၾကီးသိသြားတယ္ေလ။
က်ဳပ္ကိုမင္းသားတို့တပ္အပ္တဲ့ပညာေတြမသင္ဘူးအခ်ိန္ရ်ိသေရြ့အခ်စ္ရူးထေနတယ္လို့ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းတယ္။ျပီးေတာ့သံလ်င္က်ြန္းကို
မကူး၇ဘူးလို့တစ္ခ်က္လြတ္အမိန့္ေတာ္ခ်မွတ္လိုက္တယ္ေလ။က်ဳပ္၇င္မွာေတာ့ၾကိမ္မီးအံုးသလိုခံစားသြား၇ျပီေပါ့။မေနႏိုင္ပါဘူး
က်ဳပ္မေနႏိုင္ပါဘူးအေဖကဘယ္မွမသြားႏိုင္ေအာင္အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားေပမယ့္က်ဳပ္ကအေစာင့္အၾကပ္ေတြကို၇က္၇က္ေ၇ာေ၇ာေပးျပီး
စံနန္းကေနခြာလာခဲ့တယ္။ဟုတ္တယ္ေလ။က်ဳပ္ကအခ်စ္အတြက္ကမာၻပ်က္ေနတဲ့လူ။အသက္ကိုေတာင္ဖက္၇ြက္လို့သေဘာထားေနတဲ့လူ။
သြားမယ္က်ဳပ္သြားမယ္။ေမြ႕ႏြမ္းသခင္မေလး၇ွိ၇ာကိုေလ။က်ဳပ္ဒေ၇ာေသာပါးဒဂံုျမစ္ကမ္းဆီေျပးလာခဲ့တယ္ငမိုး၇ိပ္ကိုအခ်က္ေပးျပီးေခၚတယ္။
ဒီေန့မွငမိုး၇ိပ္ကလျၾကာလိုက္တာေတာ္ေတာ္နဲ့ေပၚမလာဘူးက်ဳပ္လဲစိတ္မ၇ွည္လွျပီမို့သန္လ်င္က်ြန္းကိုလက္ျပစ္ကူးသြားလိုက္ခ်င္ျပီေလ
အေတာ္ၾကာမွငမိုး၇ိပ္ၾကီးေ၇ာက္လာတယ္သူကေျပာတယ္ဒီေန့သြားလို့မေကာင္းဘူးတဲ့အေျခအေနဆိုးတယ္တဲ့သူ့ကို၇န္သူေတြကသန္လ်င္
ကြ်န္း၀ကေစာင့္ေနက်တယ္တဲ့သန္လ်င္က်ြန္းေ၇ျပင္တ၀ိုက္မွာက်က္စားေနတဲ့သံသုမာမိေခ်ာင္းမဟာဒဂံုျမစ္ကမ္းကိုကူးလာတုန္းက
သူကိုက္လြတ္လိုက္တာကိုအခဲမေက်ျဖစ္ျပီးက်ေနာ္တို့လာ၇င္ကိုက္ဖို့တိုက္ဖို့ေစာင့္ေနၾကတယ္တဲ့။
က်ဳပ္အျပတ္ေခါင္းခါလိုက္သည္။မလိုခ်င္ဘူးက်ဳပ္တို့သြားမယ္အခုသြားမယ္။က်ဳပ္ကိုတေမ်ာ္ေမ်ွာ္တေငးေငးျဖစ္ေနတဲ့ေမြ႕ႏြမ္းမ်က္ႏွာေလးကိူ
ျမင္ခ်င္လွျပီ။ပူေလာင္ေၾကကြဲေန၇ွာမယ့္ေကာင္မေလးကိုလူၾကီး၇ဲ့၇င္္ခြင္ထဲမွာေထြးဖက္ေခ်ာ့ေမာ့ေပးခ်င္လွျပီ။ငမိုး၇ိပ္တားေနတဲ့ၾကားက
က်ဳပ္ဇြတ္ထြက္ခဲ့တယ္။ဟုတ္တယ္က်ဳပ္ဘာမွမေၾကာက္ဘူး။ဘာကိုမွမေၾကာက္ဘူး။က်ဳပ္ကကမာၻပ်က္ေနတဲ့လူ။လွေလးေမြ့ႏြမ္းနဲ့ပတ္သတ္လာ၇င္
အသက္ကိုေတာင္ သစ္၇ြက္လို့သေဘာထားတဲ့လူ။အဲတာနဲ့သန္လွ်င္ကြ်န္း၀လဲေ၇ာက္ေကာငမိုး၇ိပ္ၾကိုေျပာထားတဲ့အတိုင္း
သံသုမာမိေခ်ာင္းမနဲ့အေဖာ္မိေခ်ာင္း၄..၅..ေကာင္တို့ဟာေ၇ျပင္က်ယ္ၾကီးထဲမွာ၀ိုင္း၀န္းတိုက္ခိုက္ၾကတာေပါ့က်ဳပ္ကလဲလက္ဆြဲေတာ္
သံလ်က္နဲ့၀င္ေ၇ာက္တိုက္ခိုက္လာတဲ့၇န္သူမိေခ်ာင္းေတြကိုထိုးခုတ္၇တာေပါ့။ငမိုး၇ိပ္ၾကီးလဲက်ဳပ္ကိုအကာအကြယ္ေပး၇င္း၇န္သူ
မိေခ်ာင္းေတြကိုလွည့္ပတ္ကိုက္ခဲေနတယ္ေလ။ျပင္းထန္တဲ့တိုက္ပြဲၾကားမွာက်ဳပ္ဟာေမြ႕ႏြမ္းထိပ္ထားေလး၇ဲ့ လြမ္းေန၊ငိုေနမယ့္
မ်က္ႏွာေလးကိုအဆက္မျပတ္ျမင္ေန၇ေတာ့က်ဳပ္၇င္ထဲမွာပူေလာင္ေနျပီေလ။အ၇မ္းပူေလာင္ေနျပီေတြ့ဖို့....ေတြ့ဖို့။ေမြ႕ႏြမ္းထိပ္ထားေလးက်ုေတြ့ဖို့။
က်ဳပ္ဟာငမိုး၇ိပ္ၾကီးကို၇န္သူေတြၾကားကေဖာက္ထြက္ျပီးေ၇ွ့ကိုအတင္းတက္ဖို့အမိန့္ေပးလိုက္တဲ့အခိုက္မွာဘဲမိေခ်ာင္းတစ္ေကာင္ရဲ႕အျမီး
ရီုက္ခ်က္ဟာက်ဳပ္ဦးေခါင္းကိုထိသြားျပီးက်ဳပ္မ်က္လံုးအစံုမီးပြင့္ျပီးေခါင္းတခုလုံးခ်ာခ်ာလည္အေမွာင္ထဲက်သြားပါေတာ့တယ္။

လူၾကီးလာပါျပီေကာင္မေလး၇ယ္။နႏၵာကိုယ္ေတာ္ေလးလာပါျပီေမြ႕ႏြမ္းထိပ္ထားေလး၇ယ္။မင္း၇ွိ၇ာကို။မင္းဆီကို။၀ိညာဥ္ အျဖစ္နဲ့
.......၀ိညာဥ္အျဖစ္နဲ့ေလ........ကိုလာပါျပီ။
..........................ျပီးပါျပီ...........................
စာၾကြင္း(အခ်စ္အတြက္ခံစားခ်က္ၾကီးမားက်သူတိုင္းကိုယ္စား နႏၵာကိုယ္ေတာ္ေလးႏွင့္၇ွင္ေမြ႕ႏြမ္းထိပ္ထားေလးတို့၏ပံု၇ိပ္ကိုျပန္လည္စိတ္ကူးေဖာ္ၾကဴးပါသည္)


လွိ်ဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္ ထာ၀၇အဓြန့္၇ွည္ပါေစ
ေမာင္ႏွင္းေဆြ(စာတည္းခ်ဳပ္)

0 comments:

Post a Comment